Πως θα σας φαινόταν να δημιουργήσετε μία φωτογραφία, η οποία θα εμφανίζεται παντού, από τοίχους κτιρίων μέχρι ρούχα, χωρίς κανείς να ξέρει ότι είναι δική σας και χωρίς κανείς να σας έχει ρωτήσει;
Την παραπάνω φωτογραφία ίσως την έχετε δει κάπου. Ίσως μάλιστα να έχετε ένα t-shirt με αυτή στο μπροστά μέρος του. Τι θα λέγατε αν σας λέγαμε ότι ο φωτογράφος που την δημιούργησε το 2006, δεν ήξερε για δύο χρόνια ότι η φωτογραφία του είναι προϊόν εμπορικής εκμετάλλευσης σε όλο τον κόσμο και ότι ο ίδιος δεν έχει κανένα οικονομικό όφελος από αυτήν.
Η κλοπή φωτογραφιών θα λέγαμε ότι είναι μία καθημερινότητα. Μία φωτογραφία που ανεβάζετε στο ίντερνετ, για παράδειγμα στο facebook, instagram ή flickr, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον οποιοδήποτε, για οποιοδήποτε λόγο, χωρίς κανείς να ζητήσει την άδεια σας. Και στην περίπτωση που αυτή η φωτογραφία διαδοθεί, το πιο πιθανό είναι να μην το μάθετε, παρά μόνο όταν θα είναι πολύ αργά για να κάνετε κάτι για αυτό.
Αυτή είναι η ιστορία της “κλεμμένης κραυγής” (The stolen Scream). Ο φωτογράφος Noam Galai, με έδρα τη Νέα Υόρκη, είχε ανεβάσει μία σειρά φωτογραφιών του εαυτού του στο λογαριασμό του στο Flickr, μερικές λήψεις πειραματισμού θα λέγαμε. Δύο χρόνια μετά την ανάρτηση του, ανακάλυψε ότι το πρόσωπο του βρισκόταν ζωγραφισμένο στους τοίχους αραβικών χωρών, τυπωμένο σε εξώφυλλα βιβλίων, εκτυπωμένο σε μπλουζάκια. Από την Ισπανία και την Αγγλία, μέχρι το Ιράν και το Μεξικό, ακόμα και σήμερα, η φωτογραφία του χρησιμοποιείται χωρίς την άδεια του.
Αν και ο Noam δεν έχει πρόβλημα όταν η φωτογραφία του χρησιμοποιείται ως τέχνη και χωρίς οικονομικό όφελος, στεναχωριέται ιδιαίτερα όταν βλέπει μεγάλες εταιρείες να χρησιμοποιούν την φωτογραφία του με σκοπό το κέρδος, χωρίς να τον έχουν ρωτήσει σχετικά.
Η μόνη φορά που ο Noam πληρώθηκε για την συγκεκριμένη φωτογραφία ήταν από το περιοδικό glimpse, έκδοση του National Geographic, για να μπει η φωτογραφία στο εξώφυλλο του ειδικού τεύχους για την προεκλογική αναμέτρηση στις Η.Π.Α. το 2008.

Δείτε την ιστορία του Noam Galai στο video της ιστοσελίδας fstoppers:

Ποια είναι η σκέψη σας σχετικά; Περιμένουμε τα σχόλια σας.