Η ντροπιαστική σκηνή στο Point Reyes που εκθέτει τη φωτογράφιση άγριας ζωής
Όταν το «καρέ» γίνεται παρενόχληση στη φωτογράφιση άγριας ζωής

Ένα στιγμιότυπο από live κάμερα σε προστατευόμενη ακτή της Καλιφόρνιας δείχνει πόσο εύκολα η αναζήτηση «του καλύτερου καρέ» μπορεί να ξεφύγει από κάθε όριο και να μετατραπεί σε ωμή παρενόχληση ενός ζώου που απλώς ξεκουράζεται.
Η National Park Service (NPS) αναζητά πληροφορίες για δύο επισκέπτες που καταγράφηκαν να πετούν πέτρες προς έναν Θαλάσσιο Ελέφαντα στην παραλία του Point Reyes National Seashore, σε περιστατικό που οι αρχές περιγράφουν ως σκόπιμη ενόχληση.
Σύμφωνα με όσα έχει δημοσιοποιήσει η NPS, στο βίντεο φαίνεται μια γυναίκα να ρίχνει επανειλημμένα πέτρες προς το ζώο, με αρκετές να καταλήγουν δίπλα του ή να το χτυπούν, ενώ στο ίδιο πλάνο εμφανίζεται και ένας άνδρας με κάμερα να συμμετέχει επίσης στις ρίψεις.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το πώς αποκαλύφθηκε το περιστατικό: η κάμερα ήταν δημόσια livestream στο Chimney Rock και η ειδοποίηση προς τις αρχές έγινε από θεατή που παρακολουθούσε από την άλλη άκρη του κόσμου, κάτι που δείχνει ότι τέτοιες μεταδόσεις λειτουργούν και ως μηχανισμός λογοδοσίας όταν κάποιος αποφασίσει να παραβιάσει τους κανόνες.
Η συγκυρία είναι ακόμη πιο ανησυχητική, γιατί ο Δεκέμβριος σηματοδοτεί την έναρξη της περιόδου αναπαραγωγής των Θαλάσσιων Ελεφάντων, με τις εποχικές ζώνες αποκλεισμού να εφαρμόζονται ακριβώς για να μειώνεται το στρες σε ζώα και νεογνά σε παραλίες που χρησιμοποιούνται για γέννα και ξεκούραση.
Πέρα από το προφανές ηθικό σκέλος, υπάρχει και ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο: οι Θαλάσσιοι Ελέφαντες προστατεύονται ως θαλάσσια θηλαστικά και η παρενόχληση ή ο τραυματισμός τους αποτελεί σοβαρή παράβαση, ανεξάρτητα από την εποχή ή το αν κάποιος «ήθελε απλώς μια φωτογραφία».
Για τους δημιουργούς εικόνας, τέτοια περιστατικά δεν είναι «μια κακή στιγμή δύο ατόμων». Ρίχνουν σκιά σε όλο το είδος της φωτογράφισης άγριας ζωής, δυναμώνουν τα επιχειρήματα για πιο αυστηρούς περιορισμούς πρόσβασης (που τελικά επηρεάζουν και τους υπεύθυνους) και, το σημαντικότερο, προκαλούν πραγματική βλάβη στο ζώο, που μπορεί να αντιδράσει με άσκοπη μετακίνηση, σπατάλη ενέργειας ή ακόμη και εγκατάλειψη ασφαλούς θέσης.
Η υπεύθυνη πρακτική εδώ είναι ξεκάθαρη και δεν έχει χώρο για «γκρίζες ζώνες»: τηρούμε αποστάσεις, σεβόμαστε τις σημάνσεις και τις ζώνες αποκλεισμού, επιλέγουμε μεγαλύτερο φακό αντί για προσέγγιση, δεν πιέζουμε για αντίδραση, και σταματάμε όταν βλέπουμε αλλαγή συμπεριφοράς που δείχνει ενόχληση.
Το συμπέρασμα είναι απλό: αν θέλουμε να συνεχίσουμε να φωτογραφίζουμε και να κινηματογραφούμε άγρια ζωή με πρόσβαση, εμπιστοσύνη και σεβασμό, πρέπει να είμαστε οι πρώτοι που βάζουμε όρια. Η κάμερα δεν είναι άλλοθι, και κανένα καρέ δεν αξίζει την παρενόχληση ενός ζώου.
Απέκτησε το Luminar με έκπτωση, με τον κωδικό pttl20,
κάνε κλικ στην εικόνα










