James Webb: Αυτή τη φορά αποτυπώνει τον “Κοσμικό Ιππόκαμπο”

Μια από τις πρώτες εικόνες που τράβηξε ποτέ το James Webb, ήταν δυνατόν να αποτυπωθεί χάρη σε έναν βαρυτικό φακό, με την τελευταία να αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα αυτού του φαινομένου, με έναν γαλαξία που ονομάζεται “Κοσμικός Ιππόκαμπος”.
Η έννοια του βαρυτικού φακού έχει εξηγηθεί και στο παρελθόν από τη NASA, αλλά για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι, αναφέρεται σε μια μέθοδο που συμβαίνει όταν μια τεράστια ποσότητα ύλης, όπως ένα μεγάλο σμήνος γαλαξιών, δημιουργεί ένα βαρυτικό πεδίο το οποίο παραμορφώνει και μεγεθύνει το φως που εκπέμπεται από αντικείμενα που βρίσκονται πίσω του.
Εν ολίγοις, η βαρύτητα παραμορφώνει τον χώρο σε βαθμό που δημιουργεί ένα είδος “οπτικής” που διοχετεύει το φως προς ένα τηλεσκόπιο, όπως το Webb ή το Hubble και του επιτρέπει να βλέπει πολύ μακρύτερα από ό,τι θα μπορούσε να δει χρησιμοποιώντας μόνο την παραδοσιακή οπτική.
Σε αυτή την περίπτωση, το Webb κατάφερε να τραβήξει μια φωτογραφία του γαλαξία Cosmic Seahorse, εκμεταλλευόμενο τον βαρυτικό φακό, που δημιουργείται από ένα σμήνος γαλαξιών στο προσκήνιο.
Αυτό το φαινόμενο μεγέθυνε τους μακρινούς γαλαξίες, παραμορφώνοντας τα σχήματά τους και δημιουργώντας τις φωτεινές κηλίδες φωτός που απλώνονται σε όλη την εικόνα που προέκυψε, εξηγεί ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA).
Το πλεονέκτημα ενός βαρυτικού φακού είναι ότι οι αστρονόμοι μπορούν πραγματικά να μελετήσουν αντικείμενα, που συνήθως θα ήταν πολύ μακριά για να τα δουν υπό κανονικές συνθήκες.
“Αυτή η χρήσιμη ιδιορρυθμία του βαρυτικού φακού έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για να αποκαλύψει μερικούς από τους πιο μακρινούς γαλαξίες που έχει συναντήσει ποτέ η ανθρωπότητα. Το μακρύ, φωτεινό και παραμορφωμένο τόξο που απλώνεται κοντά στον πυρήνα, είναι ένα τέτοιο παράδειγμα”, αναφέρει η ESA. “Ένας μακρινός γαλαξίας γνωστός ως Κοσμικός ιππόκαμπος, η φωτεινότητα του οποίου μεγεθύνεται σημαντικά από τον βαρυτικό φακό, γεγονός που έχει επιτρέψει στους αστρονόμους να μελετήσουν τον σχηματισμό άστρων εκεί”.
Η φωτογραφία τραβήχτηκε από την κάμερα εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας του Webb, ή NIRCam, και ο φακός οφείλεται στο σμήνος γαλαξιών SDSS J1226+2149, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση περίπου 6,3 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό Coma Berenices.
“Συνδυάζοντας την ευαισθησία του Webb με τη μεγεθυντική επίδραση του βαρυτικού φακού, οι αστρονόμοι μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον βαρυτικό φακό για να εξερευνήσουν τα πρώτα στάδια του σχηματισμού των άστρων σε μακρινούς γαλαξίες. Για να το κάνουν αυτό, βασίστηκαν σε προηγούμενες μελέτες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της NASA/ESA, οι οποίες παρείχαν τη “συνταγή” για αυτόν τον βαρυτικό φακό”, αναφέρει ο ESA.
Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης χρήσης του Webb από τους αστρονόμους για τη μελέτη του σχηματισμού νέων άστρων σε μακρινούς γαλαξίες. Οι αστρονόμοι αναμένουν ότι η κρυστάλλινη όραση και τα όργανα αιχμής του Webb, θα παράσχουν νέες γνώσεις σχετικά με τον σχηματισμό αστέρων σε μακρινούς γαλαξίες με βαρυτικούς φακούς, εξηγεί η ESA.
Φωτογραφία: ESA/Webb, NASA & CSA, J. Rigby
Απέκτησε το Luminar με έκπτωση, με τον κωδικό pttl20,
κάνε κλικ στην εικόνα










