Οι εικόνες που δεν ξεχνιούνται από το 2025 στο National Geographic

Το ετήσιο “Pictures of the Year” του National Geographic λειτουργεί σαν πυξίδα για τη σύγχρονη οπτική αφήγηση, γιατί δείχνει τι συγκινεί, τι σοκάρει και τι μένει τελικά στο βλέμμα όταν η φωτογραφία και το βίντεο προσπαθούν να εξηγήσουν έναν κόσμο που αλλάζει.

Οι επιλογές του 2025 κινούνται από ακραίες κλίμακες (εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε ένα προσωρινό “megacity”) μέχρι μικρόκοσμους (μια μέλισσα που κοιμάται πάνω σε ανθό), αλλά το κοινό νόημα είναι ξεκάθαρο: εικόνες που δεν “περιγράφουν” απλώς, αλλά σε βάζουν μέσα στη στιγμή.

BUILDING A POP-UP MEGACITY (Prayagraj, Uttar Pradesh, Ινδία) — George Steinmetz
Κάθε 144 χρόνια, η Ινδία φιλοξενεί τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ανθρώπων στον κόσμο, τη Mahakumbh Mela, ένα θρησκευτικό φεστιβάλ που γίνεται στην ιερή συμβολή των ποταμών Γάγγη, Γιαμούνα και του μυθικού Σαρασβάτι. Ο φωτογράφος George Steinmetz παρακολούθησε το γεγονός του 2025, μαζί με περισσότερους από 400 εκατομμύρια Ινδουιστές προσκυνητές που ζουν σε μια προσωρινή μητρόπολη κατασκευασμένη ειδικά για την περίσταση, για να αποτυπώσει την οπτική του τι σημαίνει να νιώθεις «σαν μόριο μέσα σε αυτή την κινούμενη μάζα».

KING’S ORDERS (Luena, Αγκόλα) — Jasper Doest
Στα ομιχλώδη υψίπεδα της Αγκόλας, η πρόσβαση σε ένα από τα λιγότερο μελετημένα οικοσυστήματα της νότιας Αφρικής ελέγχεται από τον Βασιλιά Mwene Chivueka VI, ηγέτη του λαού Luchazi. Για γενιές, η κοινότητά του τιμά ένα δυσπρόσιτο κοπάδι ελεφάντων που είναι ιθαγενές στην περιοχή — το οποίο εξωτερικοί επιστήμονες μόλις πρόσφατα άρχισαν να παρακολουθούν, με την άδεια του βασιλιά.

A BEE’S ZZZs (Davis, Καλιφόρνια) — Karine Aigner
Μια μέλισσα sunflower chimney bee ξεκουράζεται πάνω σε ένα «μαξιλάρι» από βελούδινους ώχρινους τόνους νωρίς το βράδυ, πιθανότατα ήδη αποκοιμισμένη μετά από μια μακρά ημέρα επικονίασης. Αυτό το είδος μέλισσας συχνά φωλιάζει στη βάση των ηλιοτρόπιων, μετακινούμενο μαζί με τους εμπορικούς αγρότες καθώς εναλλάσσουν τις καλλιέργειές τους.

RIVER REBIRTH (Βαγδάτη, Ιράκ) — Moises Saman
Στις όχθες του ποταμού Τίγρη, γυναίκες της μανδαϊκής πίστης κρατούν τελετουργικά στεφάνια από μυρτιά ως μέρος της βασικής πρακτικής της κοινότητας: τη βάπτιση στο ποτάμι. Ο Μανδαϊσμός, μία από τις αρχαιότερες γνωστικές θρησκείες του κόσμου, τιμά τον Ιωάννη τον Βαπτιστή ως τον μεγαλύτερο από όλους τους προφήτες. Από την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003, οι πιστοί έχουν αντιμετωπίσει διώξεις από εξτρεμιστές και υψηλά επίπεδα εκτοπισμού, που έχουν απειλήσει σοβαρά τα αρχαία βαπτιστικά τους έθιμα.

GRAND GREEN AMBITIONS (Mbaye Awa, Σενεγάλη) — Miora Rajaonary
Στις άνυδρες πεδιάδες της δυτικής Σενεγάλης, το φιλόδοξο έργο της Μεγάλης Πράσινης Ζώνης (Great Green Wall) της Αφρικής προχωρά. Το 2007, οι ηγέτες της Αφρικανικής Ένωσης συνέλαβαν μια τολμηρή πρωτοβουλία για την καταπολέμηση της ερημοποίησης, φυτεύοντας μία τεράστια γραμμή βλάστησης που θα εκτείνεται σχεδόν 5.000 μίλια σε περισσότερες από 20 χώρες. Αν πετύχει, η αποκατάσταση πολλών δισεκατομμυρίων θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα βήματα που έχουν γίνει ποτέ για την επαναφορά υποβαθμισμένων εδαφών. Είτε επιτευχθεί είτε όχι αυτός ο μεγαλεπήβολος στόχος, οι τοπικοί αγρότες κάνουν πρόοδο φροντίζοντας το «τείχος». Η Marieme Samba Ba, που φαίνεται εδώ, είναι ταμίας του And Book Am Am (Together We Share Wealth), ενός αμιγώς γυναικείου συνεταιρισμού τροφίμων στη Σενεγάλη, στον οποίο παραχωρήθηκε από την κυβέρνηση μια έκταση 15 στρεμμάτων πριν από εννέα χρόνια. Σήμερα, περισσότερα από 400 μέλη πουλούν τα προϊόντα τους στις τοπικές αγορές ή παίρνουν ό,τι καλλιεργούν στο σπίτι για να θρέψουν τις οικογένειές τους. Οι επικριτές της Μεγάλης Πράσινης Ζώνης τη χαρακτηρίζουν ακριβή και δύσκολη στην παρακολούθηση. Η πολιτική αστάθεια, οι τρομοκρατικές επιθέσεις και η κλιματική αλλαγή είναι μερικά ακόμη μεγάλα εμπόδια. Παρά τα πολλά προβλήματα, το έργο βρίσκει επιτυχία όσο πιο στενά γίνεται ο σκοπός του. Το να περάσει η Μεγάλη Πράσινη Ζώνη στα χέρια μικρών κοινοτήτων όπως το And Book Am Am βοηθά να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για ανθρώπους που μπορούν να ωφεληθούν από τους καρπούς του κόπου τους σε πραγματικό χρόνο. Καλλιεργούν ντομάτες και bissap, γνωστό και ως άνθη ιβίσκου, που μπορούν να αποξηρανθούν και να αναμειχθούν με μέντα και τζίντζερ για να φτιαχτεί το εθνικό ποτό της Σενεγάλης. Η φωτογράφος Miora Rajaonary συγκλονίστηκε από την καθημερινή διαδρομή που κάνουν κάποια μέλη, διασχίζοντας μίλια μέσα στη τυφλωτική ζέστη της ερήμου για να μεταφέρουν νερό στις καλλιέργειές τους. «Δεν μπορείς παρά να εντυπωσιαστείς, αλλά και να αναρωτηθείς: Θα τα καταφέρουν;» λέει. Μετά τη γνωριμία της με τη Samba Ba, η Rajaonary είχε ελάχιστες αμφιβολίες. «Έμοιαζε με πειθαρχημένη γυναίκα που έπαιρνε τον ρόλο της πολύ σοβαρά, μια σπουδαία ηγέτιδα.»

SHOULDER TO LEAN ON (Maceió, Alagoas, Βραζιλία) — Maíra Erlich
Γειτονιές σε όλη την παράκτια πόλη Maceió βυθίζονται στο έδαφος μετά από δεκαετίες εξόρυξης ορυκτού αλατιού. Η καταστροφή έχει εκτοπίσει δεκάδες χιλιάδες κατοίκους, όπως τον Damião Carlos da Silva, ο οποίος αναγκάστηκε να μετακομίσει σε προσωρινή στέγαση κοντά, αφού έχασε το σπίτι του. Βρίσκει παρηγοριά στις πολύτιμες στιγμές της ζωής, όπως αυτή που μοιράζεται με το κατοικίδιο κοτοπουλάκι του.

SIX MILLION ON THE MOVE (Νότιο Σουδάν) — Marcus Westberg
Μια πολυαναμενόμενη εναέρια απογραφή άγριας ζωής που δημοσιεύθηκε από το Νότιο Σουδάν αποκάλυψε κάτι εξαιρετικό. Υπολογίζεται ότι καταγράφηκαν έξι εκατομμύρια αντιλόπες να διασχίζουν τις ανατολικές πεδιάδες της χώρας, αλλάζοντας την κατανόησή μας για το πόσα ζώα μετακινούνται σε αυτό το τμήμα της Αφρικής. Ο φωτογράφος Marcus Westberg χρησιμοποίησε drone για να καταγράψει το φαινόμενο, τη μεγαλύτερη χερσαία μετανάστευση στον πλανήτη, χαρακτηρίζοντάς το «σύμβολο ελπίδας» για μια περιοχή που έχει βιώσει χρόνια κοινωνικών αναταραχών.

ELUSIVE PROWLER (Rio Doce State Park, Minas Gerais, Βραζιλία) — Fernando Faciole
Ενώ παρακολουθούσε το λαγούμι ενός σπάνιου Γιγάντιου Αρμαντίλο στο Ατλαντικό Δάσος της Βραζιλίας, ο φωτογράφος Fernando Faciole ήρθε πρόσωπο με τον φακό με ένα διαφορετικό ευάλωτο ζώο: τον Ιαγουάρο. Η εκτεταμένη αποψίλωση έχει αποδεκατίσει τον πληθυσμό εδώ, και σήμερα λιγότεροι από δώδεκα Ιαγουάροι μπορεί να έχουν απομείνει στο κρατικό πάρκο όπου ο Faciole τράβηξε αυτή την εικόνα.

DINNER ON ICE (Αρκτικός Ωκεανός, βόρεια του Svalbard, Νορβηγία) — Roie Galitz
Μια Φάλαινα-Φυσητήρας επιπλέει ανάμεσα σε κομμάτια πολικού θαλάσσιου πάγου, νεκρή και σε αποσύνθεση, με το στόμα της ανοιχτό. Όταν ο φωτογράφος Roie Galitz κατέγραψε τη σκηνή με drone, η εικόνα ήταν τόσο καθηλωτική που χρειάστηκε μια στιγμή για να προσέξει κανείς τη πεινασμένη θηλυκή Πολική Αρκούδα που τέντωνε το σαγόνι της για να σπάσει το δερματώδες δέρμα της φάλαινας. «Είχα μια ιδέα τι να περιμένω», λέει, «αλλά δεν περίμενα να είναι τόσο επικό». Ο Galitz ηγούνταν μιας φωτογραφικής αποστολής στα νορβηγικά νησιά του Svalbard όταν εντόπισε έναν μαυρισμένο όγκο να επιπλέει στον ορίζοντα. Καθώς το παγοθραυστικό πλησίαζε, μπορούσε να δει (και να μυρίσει) ότι ο όγκος ήταν ένα τεράστιο αποσυντιθέμενο κουφάρι που κατά διαστήματα άφηνε μια εκπνοή δύσοσμου αερίου, «σαν ένα μεγάλο αερόστρωμα», λέει ο Galitz. «Με την Αρκτική, είναι σαν να βρίσκεσαι σε έναν μεγάλο καταψύκτη, αλλά καμιά φορά παίρνεις μια μυρωδιά». Η συνάντηση έφερε ένα παράξενο ερώτημα: Τι έκανε μια Φάλαινα-Φυσητήρας εδώ; «Είναι εξαιρετικά σπάνιο», εξηγεί ο Galitz. Το είδος προτιμά εύκρατα κλίματα, αλλά καθώς τα αρκτικά νερά θερμαίνονται, ορισμένες φάλαινες κινούνται πέρα από το παραδοσιακό τους εύρος. Ισχυρά ρεύματα και άνεμοι μπορεί επίσης να την έσπρωξαν προς τα βόρεια, μια ευχάριστη έκπληξη τόσο για τον Galitz όσο και για την αρκούδα, που δούλεψε σκληρά για το γεύμα. «Βλέπεις ότι προσπαθεί να μπει και να περάσει μέσα, αλλά το δέρμα είναι τόσο χοντρό», λέει ο Galitz. Όσο για την αιτία θανάτου, οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να προσδιορίσουν τι σκότωσε τη φάλαινα. Μπορεί να ήταν γηρατειά ή τραυματισμός από σκάφος. «Χωρίς καλύτερες ενδείξεις, νομίζω ότι είναι αδύνατο να το βρεις», λέει. Την επόμενη εβδομάδα, ο Galitz επέστρεψε με άλλη αποστολή, αλλά η φάλαινα είχε ήδη χαθεί. «Είναι τόσο απρόβλεπτο και εύθραυστο», λέει. «Μια σκηνή που είδες σήμερα πιθανότατα δεν θα είναι εκεί αύριο».

CHICKEN OR EGG? (Berkeley, Καλιφόρνια) — Anand Varma
Για χρόνια, ο φωτογράφος Anand Varma προσπαθούσε να καταγράψει τη στιγμή όπου ο κρόκος ενός αυγού μπορεί ακόμη να διακρίνεται, αλλά η μορφή ενός πουλιού έχει ήδη εμφανιστεί καθαρά. Πειραματίστηκε επωάζοντας έμβρυα σε τεχνητά κελύφη, μέχρι που τελικά αποτύπωσε τη μεταμόρφωση στις 12 ημέρες. Ο Varma μεγάλωσε ξεχωριστά ορισμένα από τα έμβρυα μέχρι να γίνουν νεοσσοί, όπως αυτός εδώ, τον οποίο δώρισε σε ανθρώπους της κοινότητας.

THE UNLIKELY HERO (Wisconsin, ΗΠΑ) — Craig Cutler
Αυτό το γουρουνάκι, δύο ημερών, εκτράφηκε για να σώσει ζωές. Επιστήμονες τροποποίησαν τα γονίδιά του με στόχο τη συλλογή νεφρών για μεταμόσχευση σε ανθρώπους. Γουρούνια όπως αυτό αποτελούν νέα ελπίδα για τις δεκάδες χιλιάδες Αμερικανών που χρειάζονται απεγνωσμένα νεφρό, το 66% των οποίων παραμένει σε λίστα αναμονής για περισσότερο από έναν χρόνο.

LIFE IN THE FLOOD ZONE (Anamã, Βραζιλία) — Lalo de Almeida
Ανακουφισμένοι από την επιστροφή της υγρής περιόδου ύστερα από δύο χρόνια πρωτοφανούς ξηρασίας, οι κάτοικοι της Anamã, μιας πόλης σε πλημμυρική πεδιάδα του Αμαζονίου, έπαιξαν βόλεϊ μέσα σε νερό μέχρι τη μέση και μετακινούνταν στους δρόμους με βάρκες. Όμως η έκταση της πλημμύρας αντικατοπτρίζει επίσης μια αστάθεια που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή, καθώς οι κάτοικοι προσαρμόζονται σηκώνοντας τα σπίτια τους σε ψηλότερους πασσάλους.

BETTER BY A BUNCH (Tamil Nadu, Ινδία) — John Stanmeyer
Καθώς πέφτει το σούρουπο, η Shyamala Gunasekaran βρίσκει γαλήνη στο οργανικό της αγρόκτημα μπανάνας. Πολλές εμπορικές εκμεταλλεύσεις στην Ινδία χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα ή χημικά λιπάσματα, όμως η Gunasekaran έχει δεσμευτεί να ακολουθεί βιώσιμες αγροτικές πρακτικές ως μέρος του ευρύτερου κινήματος Save Soil, που στόχο έχει να βοηθήσει στην αποκατάσταση του εδάφους του πλανήτη.

DOORS ON THE BORDER (Cuenca Los Ojos Reserve, Sonora, Μεξικό) — Jaime Rojo
Κατά μήκος των τραχιών συνόρων Μεξικού–Ηνωμένων Πολιτειών, τεράστια τείχη διακόπτουν τα μεταναστευτικά μοτίβα των ιθαγενών ειδών. Οι λεγόμενες «πορτούλες για σκυλάκια» (περίπου στο μέγεθος ενός φύλλου 8×11 ίντσες) που τοποθετήθηκαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ προσφέρουν μια πρωτότυπη λύση ώστε μικρότερα πλάσματα, όπως αυτή η Peccary (javelina), να περνούν — αλλά δεν εξυπηρετούν Μαύρες Αρκούδες ή Λευκοουρές Ελάφια.

PROTECTING PARADISE (Tinakula, Νησιά Σολομώντα) — Manu San Félix
Τα Νησιά Σολομώντα φιλοξενούν μερικούς από τους πιο ποικιλόμορφους κοραλλιογενείς υφάλους στον πλανήτη. Νωρίτερα φέτος, το νησιωτικό κράτος δεσμεύτηκε να διατηρήσει 59 εκατομμύρια στρέμματα των θαλάσσιων υδάτων του — συμπεριλαμβανομένων των θαλασσών γύρω από αυτό το καταπράσινο νησί — που αποτελούν μέρος μιας ζωτικής υδάτινης περιοχής, γνωστής ως Coral Triangle, η οποία εκτείνεται σε έξι χώρες και περιέχει το 76% των ειδών κοραλλιών του κόσμου.

STAR POWER (Greifswald, Γερμανία) — Paolo Verzone
Με στόχο την επίλυση της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης, επιστήμονες αναπτύσσουν ισχυρές διατάξεις πυρηνικής σύντηξης που ονομάζονται stellarators. Αυτό το μοντέλο δημιουργήθηκε σε ένα γερμανικό εργαστήριο, όπου διεθνείς ερευνητές κατασκεύασαν ένα πολύ μεγαλύτερο, το οποίο παρήγαγε μια εντυπωσιακή αντίδραση 54 εκατομμυρίων βαθμών Φαρενάιτ. Για ένα ρεκόρ 43 δευτερολέπτων, ήταν η πιο «θερμή» οντότητα σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα — συμπεριλαμβανομένου του κέντρου του ήλιου.

Δείτε όλες τις εικόνες εδώ.

Απέκτησε το Luminar με έκπτωση, με τον κωδικό pttl20,
κάνε κλικ στην εικόνα

Αναζητήστε όλα τα νέα προϊόντα στο κατάστημα
Ρεπέλλα Φωτογραφικά.