Ο Nick Ut απαντά στις κατηγορίες για την λήψη της πιο γνωστής φωτογραφίας του Πολέμου του Βιετνάμ

16th Φεβρουάριος 2025

Ο φωτογράφος Nick Ut, ο οποίος έγινε διάσημος για την εμβληματική φωτογραφία «Η Τρομοκρατία του Πολέμου» (γνωστή και ως «Napalm Girl»), που του απέφερε το βραβείο Pulitzer, απάντησε για πρώτη φορά σε ισχυρισμούς που αμφισβητούν την αυθεντικότητα της φωτογραφίας του.

Το ντοκιμαντέρ The Stringer, που παρουσιάστηκε στο Sundance Film Festival, αναφέρει ότι την φωτογραφία δεν την τράβηξε ο Ut, αλλά ένας Βιετναμέζος stringer, ο Thanh Nghe.

Η ταινία βασίζεται στις καταθέσεις του Carl Robinson, συντάκτη του Associated Press στην Σαϊγκόν, ο οποίος υποστηρίζει ότι εκείνος επέμεινε να πιστωθεί ο Ut για την εικόνα, χωρίς να εξηγήσει πλήρως τον λόγο πίσω από την απόφαση αυτή. Παρόλο που ο εκτελεστικός παραγωγός της ταινίας δηλώνει ότι το ντοκιμαντέρ δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τη μαρτυρία του Robinson, η αναφορά του παραμένει καθοριστική για τη συζήτηση γύρω από την φωτογραφία.

Απαντώντας στις κατηγορίες, ο Ut εξέφρασε την απογοήτευσή του μέσω ανάρτησης στο Facebook, υπογραμμίζοντας ότι δεν μπορεί να καταλάβει γιατί ο Robinson, με τον οποίο συνεργαζόταν στο AP στο Σαϊγκόν, θα έφτιαχνε μια τόσο σοβαρή κατηγορία μετά από τόσα χρόνια. «Περισσότερο από 50 χρόνια μετά, είναι ακατανόητο γιατί ο κ. Robinson να κατασκευάσει μια τέτοια ιστορία», ανέφερε ο Ut.

Ένα ταπεινό μήνυμα ευγνωμοσύνης σε όλους τους φίλους μου σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι πάντα πίστευαν σε εμένα, με φρόντιζαν, με αγαπούσαν και με υποστήριζαν καθώς και τη δουλειά μου, σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο.

Ως φωτορεπόρτερ, έμαθα από τους καλύτερους στο επαγγελματικό πεδίο, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για την πατρίδα μου, τη χώρα που αγαπώ ακόμα, το Βιετνάμ.

Ο μεγαλύτερος αδελφός μου ήταν φωτορεπόρτερ και ήταν ένας πολύ αφοσιωμένος και εργατικός υπάλληλος στο AP. Ήταν η πρώτη μου επιρροή. Όταν σκοτώθηκε τραγικά ενώ κάλυπτε τον Πόλεμο του Βιετνάμ, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο παρά να κρατήσω τη μνήμη του ζωντανή, ζητώντας δουλειά στο AP, όπου έγιναν οικογένειά μου. Ο προϊστάμενος μου και επικεφαλής του γραφείου Σαϊγκόν, Horst Faas, με υποδέχτηκε και με καθοδήγησε, μαζί με εμβληματικούς φωτογράφους και δημοσιογράφους όπως ο Dave Burnett, ο Peter Arnett και άλλοι που με δίδαξαν πώς να γίνω δημοσιογράφος. Μου έδειξαν πώς να δουλεύω με συμπόνια, πώς να παρουσιάζω την αντικειμενική αλήθεια και πώς να δημιουργώ έργο που θα βοηθούσε εκείνους που συνήθως περιθωριοποιούνται και να βελτιώσω την ανθρώπινη κατάσταση μέσα από τις εικόνες μου.

Πέρασα πολλά χρόνια μαθαίνοντας την τέχνη από την ηλικία των 16, στη Σαϊγκόν και γύρω από αυτήν. Είχα την τύχη να βρίσκομαι στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή, όταν, στις 8 Ιουνίου 1972, ρίχτηκε ναπάλμ σε μια ομάδα πολιτών στο Trang Bang και απαθανάτισα την τώρα εμβληματική εικόνα που είδε όλος ο κόσμος της Kim Phuc και της οικογένειάς της να τρέχουν μακριά από το καμένο κτίριο, μετά την ρίψη ναπάλμ. Εκείνη τη στιγμή, υπήρχαν άλλοι δημοσιογράφοι μαζί μου, όπως οι μάρτυρές μου Dave Burnett, Peter Arnett και Fox Butterfield από την εφημερίδα New York Times.

Μετά από πολλές αντιστάσεις, ο προϊστάμενός μου Horst Faas κατάφερε να βγάλει την εικόνα στον κόσμο και αυτή η φωτογραφία μου έφερε το βραβείο Pulitzer και πολλές άλλες διακρίσεις. Αυτή η εικόνα είχε πιστωθεί ότι βιήθησε στο να τελειώσει ο πόλεμος στη χώρα μου.

Περισσότερα από 50 χρόνια μετά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο κ. Carl Robinson, συνάδελφος στο AP στο Σαϊγκόν εκείνη την εποχή, να εφεύρει μια ιστορία και να ισχυρίζεται ότι δεν τράβηξα αυτή την εμβληματική φωτογραφία, Η Τρομοκρατία του Πολέμου, γνωστή και ως Napalm Girl.

Γιατί ο κ. Robinson δεν προχώρησε με αυτή την ιστορία πολλά χρόνια πριν; Ο κ. Robinson στεκόταν δίπλα μου και γιόρτασε το βραβείο Pulitzer που κέρδισα την ημέρα που ανακοινώθηκε. Ο κ. Robinson είχε άφθονο χρόνο να έρθει μπροστά πριν οι βασικοί μάρτυρες και εκείνοι που κατηγορεί για ψέματα φύγουν από τη ζωή.

Είμαι εξαιρετικά λυπημένος για τον επικεφαλής του γραφείου και τον προϊστάμενό μου Horst Faas, ας αναπαυτεί εν ειρήνη, και όλο το προσωπικό του AP στο Σαϊγκόν. Αυτή η κατηγορία από τον κ. Robinson, κατά τη γνώμη μου, είναι μια σφαλιάρα σε όλους εκείνους που αφιέρωσαν ολόκληρες τις ζωές τους, τις καριέρες τους, στη δημιουργία αυθεντικών, πραγματικών και αληθινών εικόνων σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, όπως ο Πόλεμος του Βιετνάμ.

Κανείς άλλος δεν ήρθε ποτέ να ισχυριστεί ότι η εικόνα μου δεν είναι δική μου, κανείς δεν με αντιμετώπισε για τη φωτογραφία μου και αυτή είναι επίσης η πρώτη φορά που ακούω την ιστορία ότι ήταν φιλμ κάποιου stringer. Όλα τα φιλμ ήταν επισημασμένα με το όνομα κάθε ατόμου στο γραφείο πριν την ανάπτυξη και ταιριάζανε με την ετικέτα στους φακέλους με τα ονόματα των φωτογράφων. Το σύστημα μας στο AP της Σαϊγκόν ήταν αδιάβλητο όσον αφορά το ποια αρνητικά ανήκαν σε ποιον.

Εγώ τράβηξα τη φωτογραφία της Kim Phuc, τράβηξα τις άλλες φωτογραφίες από εκείνη την ημέρα που δείχνουν την οικογένειά της και την καταστροφή που προκάλεσε ο πόλεμος. Κανείς άλλος δεν έχει το δικαίωμα να ισχυριστεί ότι δεν τράβηξα αυτή τη συγκεκριμένη ή οποιαδήποτε άλλη φωτογραφία που μου αποδίδεται, γιατί είμαι ο δημιουργός όλου του έργου που έχω κάνει από την πρώτη μέρα. Η καριέρα μου διαρκεί πάνω από 50 χρόνια και, αν και τώρα είμαι συνταξιούχος από το AP, συνεχίζω να δημιουργώ εικόνες που έχουν αντίκτυπο για τον κόσμο να τις δει.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι είναι ακόμα ζωντανοί από εκείνη την εποχή που με υποστηρίζουν. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους μου που με υποστηρίζουν στο Facebook και σε όλες τις άλλες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Χαίρομαι που εξακολουθώ να έχω τους αγαπημένους μου φίλους και μάρτυρες από εκείνη τη μοιραία μέρα, τον κ. Dave Burnett και τον κ. Peter Arnett.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τον αγαπημένο φίλο μου David Kennerly και τον δικηγόρο μου James Hornstein, ο οποίος κάνει πολύ καλή δουλειά. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρώην εργοδότη μου, το Associated Press, που στέκεται πίσω μου και στην εμβληματική εικόνα της Kim Phuc. Επίσης, δεν μπορώ να παραλείψω να ευχαριστήσω τους αγαπημένους μου φίλους που συνεχίζουν να με υποστηρίζουν, James Nachtwey, Yunghi Kim, Jean Pierre και τη σύζυγό του Elaine Laffont, Francoise Kirkland, Naja Lockwood και Raul Roa. Erika Toh, The Asahi Shimbun, Τόκιο, Ιαπωνία.

Ο Robinson, από την πλευρά του, υποστήριξε σε άρθρο του ότι ο επικεφαλής του, Horst Faas, του ζήτησε να πιστωθεί ο Ut για την φωτογραφία, χωρίς να δώσει περαιτέρω εξηγήσεις για το γιατί. Ο Robinson ανέφερε ότι πίστευε πως η φωτογραφία, λόγω του γυμνού της μικρής κοπέλας, δεν έπρεπε να δημοσιευτεί, αλλά τελικά η φωτογραφία εγκρίθηκε για δημοσίευση από τον Faas και τον επικεφαλής του AP, Hal Buell.

Η διαμάχη γύρω από το ντοκιμαντέρ The Stringer συνεχίζεται, με τον Ut να παραμένει αμετάβλητος στην άποψη του ότι εκείνος είναι ο μόνος φωτογράφος πίσω από μια από τις πιο δυνατές εικόνες της σύγχρονης φωτοδημοσιογραφίας.

Αναζητήστε όλα τα νέα προϊόντα στο κατάστημα
Ρεπέλλα Φωτογραφικά.

To pttlgr στηρίζεται για την λειτουργία του στους αναγνώστες του!
Μπορείς να βοηθήσεις με μία μικρή δωρεά!
Υποστηρίξτε το pttlgr ακόμα και με μόλις 1€ – χρειάζεται μόνο ένα λεπτό. Εάν μπορείτε, σκεφτείτε να μας υποστηρίξετε με ένα ποσό κάθε μήνα.
Σας ευχαριστούμε.

Στηρίξτε το pttlgr και την προσπάθεια μας για έγκυρη και άμεση ενημέρωση ακολουθώντας μας
σε Instagram, YouTube και Facebook!

Ακολουθήστε το pttlgr στα Google News, εδώ!