Ακόμα ένας φωτογράφος προστέθηκε στην πολύ μεγάλη λίστα όσων έχουν χάσει τη ζωή τους σε εμπόλεμες ζώνες.

Ο Ελληνικής καταγωγής φωτογράφος Platon έχει μία σπουδαία καριέρα και πολλές φορές έχουμε φιλοξενήσει άρθρα σχετικά με τη δουλειά του.

Άσχημα τα νέα για τη φωτογραφική κοινότητα καθώς επιβεβαιώθηκε ο θάνατος του φωτογράφου David Gilkey του NPR.

Τελευταίο θύμα της προσπάθειας για λήψη selfie είναι ένας δεκαπεντάχρονος έφηβος, ο οποίος τη Παρασκευή που μας πέρασε προσπάθησε να βγάλει μία φωτογραφία κρατώντας το πιστόλι του πατέρα του.

Το πιστόλι δεν ήταν ασφαλισμένο στο σπίτι, ήταν γεμάτο και η ασφάλεια του δεν ήταν στη θέση της με αποτέλεσμα ο έφηβος να πατήσει κατά λάθος τη σκανδάλη και να αυτο-πυροβοληθεί.

Η Ινδία ήταν για το 2015 η νο1 χώρα στους θανάτους κατά τη λήψη selfies, με συνολικά 19 θανάτους ανθρώπων στη προσπάθεια τους να βγάλουν μία selfie.
Για αυτό το λόγο άλλωστε οι αρχές της χώρας προχώρησαν στη δημιουργία ζωνών στις οποίες απαγορεύεται η λήψη selfies.

Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος αυτο-πυροβολείται στη προσπάθεια του να βγάλει selfie κρατώντας όπλο, καθώς με τον ίδιο τραγικό τρόπο σκοτώθηκε και ένας 19χρονος στο Χιούστον των Η.Π.Α., τον Σεπτέμβριο του 2015.

Το βραβείο έχει δημιουργηθεί προς τιμή της φωτογράφου του AP, Anja Niedringhaus, η οποία σκοτώθηκε στο Αφγανιστάν το 2014.

Η Αμερικανίδα Heidi Levine έχει καλύψει φωτογραφικά την περιοχή της Μέσης Ανατολής, μεταξύ των οποίων την Αίγυπτο, την Λιβύη και την Συρία και είχε ενσωματωθεί για ένα μήνα σε μονάδα του αμερικανικού στρατού στο Ιράκ. Επιπλέον έχει εργαστεί σε Αφγανιστάν, Γεωργία και Ινδία.

Η κριτική επιτροπή έγραψε: “Το θάρρος της και η αφοσίωση της στην ιστορία της Γάζα είναι μοναδικό. Έχει καταγράψει τραγικά γεγονότα κάτω από δύσκολες συνθήκες, δείχνοντας συμπόνια για τους ανθρώπους που συναντάει.”

Η Heidi Levine δήλωσε σχετικά: “Είναι τιμή μου να μου δίνεται το βραβείο αυτό που είναι αφιερωμένο στην κληρονομιά της Anja. Η Anja ήταν μία φωτορεπόρτερ και ένα πρόσωπο που θαύμαζα και σεβόμουν και συχνά συμβουλευόμουν στο πεδίο κάτω από extreme καταστάσεις. Υπήρχε ένας επαγγελματικός δεσμός και μία αίσθηση εμπιστοσύνης, την αισθανόμασταν σαν αδερφή και θα λείψει πάρα πολύ από όλους μας.”

Μαζί με τον τιμητικό τίτλο του βραβείου η Heidi Levine θα λάβει και το χρηματικό ποσό των 20.000 δολαρίων, σε ειδική τελετή στις 25 Ιουνίου στο Βερολίνο.

Το “Anja Niedringhaus Courage in Photojournalism Award” θα δίνεται ετησίως σε μία γυναίκα φωτορεπόρτερ με γνώμονα το θάρρος και την αφοσίωση της.

Παράλληλα δύο ακόμα γυναίκες φωτορεπόρτερ αναγνωρίστηκαν από την κριτική επιτροπή για το θάρρος και την αφοσίωση τους, η Anastasia Vlasova για την δουλειά της στην Ανατολική Ουκρανία και η Rebecca Blackwell για την δουλειά της στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.

Ο William Daniels του πρακτορείου Panos Pictures, επιλέχθηκε για το project του στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία “Roots of Africa’s Unholy War”. Με το συγκεκριμένο project ο Daniels αποτυπώνει την φρίκη του πολέμου που μαίνεται στην χώρα από το 2013. Σε 5 ταξίδια που έχει πραγματοποιήσει ως τώρα ο φωτογράφος στην συγκεκριμένη χώρα, θέλει να κατανοήσει τον λόγο του πολέμου και να αποκαλύψει τις συνέπειες του.

Ο κριτής Christopher Morris σχολίασε σχετικά με το project του Daniels: “Όταν βλέπω την δουλειά του William Daniels, βλέπω ένα κορυφαίο φωτογράφο. Ελπίζω αυτό το βραβείο να δώσει στον Daniel την δυνατότητα να ολοκληρώσει το project του, το οποίο αξίζει να προβληθεί. Ο Tim θα ήταν περήφανος για το project. Έχει φωτογραφηθεί με τον τρόπο που βλέπει το ανθρώπινο μάτι. Είναι πολύ ειλικρινής και “καθαρή” φωτογραφία – για μία ιστορία που ζητάει τέτοιου είδους προοπτική” (When I see William Daniels’ work, I see a true master photographer. Hopefully this grant will give Daniels the opportunity to carry out a project that needs to be shown. Tim would be proud of this project. It is shot in a way the human eye sees. It is very straightforward and clear photography – of a story that is crying out for this kind of vision.).

Ο Maarten Koets, στέλεχος του World Press Photo δήλωσε: “Εκτιμώ την προσπάθεια του William Daniels να δει πίσω από αυτό που συνέβη στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Κάνει ότι ο Tim έκανε: συνεχίζει να καλύπτει ένα θέμα το οποίο τα υπόλοιπα μέσα έχουν εγκαταλείψει. Λατρεύω την φιλοδοξία που βγαίνει από αυτό το project” (I appreciate William Daniels’ sense of going behind the headlines of what happened in CAR. He is doing what Tim did: he continues to cover an issue when other media have moved on. I love the ambition that speaks out of this project).

To βραβείο συνοδεύεται από το χρηματικό ποσό των 20.000 ευρώ τα οποία δίνονται στον φωτογράφο για την ολοκλήρωση του project του.

O William Daniels έχει στο παρελθόν εργαστεί σε παρόμοια ανθρωπιστικά projects, όπως για το AIDS, την φυματίωση, την ελονοσία, τα αποτελέσματα από το τσουνάμι στην Ασία και τον σεισμό στην Αϊτή. Επίσης έχει καλύψει τον πόλεμο στην Λιβύη και το Κιργιστάν. Φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί στα National Geographic, Time, Newsweek, The New York Times, Le Monde και Polka, ενώ είναι κάτοχος δύο βραβείων World Press Photo και ενός Visa d’Or.

To βραβείο, Tim Hetherington Grant 2014, θεσπίστηκε προς τιμήν του Tim Hetherington, φωτογράφου και κινηματογραφιστή που σκοτώθηκε στην Λιβύη τον Απρίλιο του 2011, ενώ κάλυπτε τον εμφύλιο που μαινόταν στη χώρα.

Το βραβείο Tim Hetherington Grant δέχεται τις συμμετοχές των επαγγελματιών φωτορεπόρτερ μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2014.

Το βραβείο, αξίας 20.000 ευρώ, έχει σκοπό να στηρίξει οικονομικά ένα φωτογράφο για την ολοκλήρωση ενός ήδη υπάρχοντος project που εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Θεσπίστηκε προς τιμήν του Tim Hetherington, φωτογράφου και κινηματογραφιστή που σκοτώθηκε στην Λιβύη τον Απρίλιο του 2011, ενώ κάλυπτε τον εμφύλιο που μαινόταν στη χώρα. Ο Hetherington είχε ταξιδέψει στη Δυτική Αφρική, στο Αφγανιστάν και τελευταία στη Λιβύη και μέσα από τη δουλειά του προσπαθούσε να δείξει στον κόσμο τι συμβαίνει στις εμπόλεμες ζώνες του πλανήτη. Από το έργο του ξεχωρίζει το film Restrepo, το οποίο προτάθηκε για Όσκαρ καλύτερου Ντοκιμαντέρ το 2011. Την άνοιξη του 2013, προβλήθηκε στο δίκτυο ΗΒΟ το ντοκιμαντέρ για τη ζωή του με τίτλο “Which Way Is The Front Line From Here? The Life and Time of Tim Hetherington”

Το 2013, το βραβείο δόθηκε στον Γάλλο φωτογράφο Olivier Jobard, για το project με τίτλο “Dream of a Rain of Perfume“. Στον διαγωνισμό συμμετείχαν 145 φωτογράφοι από όλο τον κόσμο.

Μπορούν να λάβουν μέρος όλοι οι επαγγελματίες φωτορεπόρτερ, ΔΩΡΕΑΝ. Η προθεσμία υποβολής λήγει στις 31 Οκτωβρίου, και η ανακοίνωση του νικητή θα γίνει στις 10 Δεκεμβρίου 2014. Μπορείτε να υποβάλλεται την συμμετοχή σας εδώ.

Μπορείτε να διαβάσετε τους όρους του διαγωνισμού εδώ.

Οι συμμετοχές του φετινού Astronomy Photographer of the Year 2014 ξεπέρασαν τις 1700, από συνολικά 50 χώρες. Ακολουθούν οι νικητές ανά κατηγορία.

Στην κατηγορία “Γη και Διάστημα” (Earth and Space) νικητής είναι ο James Woodend (Ηνωμένο Βασίλειο) με μία εικόνα που δείχνει το Σέλας και στο βάθος τον παγετώνα Vatnajökull, στην Ισλανδία. Η λήψη έγινε με μία Canon EOS 5D III (εστιακό μήκος 33mm, f/3.2, ISO 1000, ταχύτητα κλείστρου 10 δευτερόλεπτα). Δείτε τις λεπτομέρειες για την εικόνα και τους διακριθέντες της κατηγορίας εδώ.

James Woodend – Νικητής

Στην κατηγορία “Το Ηλιακό μας Δύστημα” (Our Solar System) νικήτρια είναι η Alexandra Hart (Ηνωμένο Βασίλειο) με μία εικόνα από τον ήλιο. Δείτε τις λεπτομέρειες για την εικόνα και τους διακριθέντες της κατηγορίας εδώ.
Στη δεύτερη θέση και φιναλιστ της κατηγορίας ήρθε ο δικός μας Γιώργος Ταρσούδης με μία λήψη του κρατήρα Tycho της σελήνης.

Alexandra Hart – Νικητής

George Tarsoudis – Finalist

Στην κατηγορία “Βαθύ Διάστημα” (Deep Space) νικητής αναδείχθηκε ο Bill Snyder (Η.Π.Α.) με μία φωτογραφία από το Νεφέλωμα της Αλογοκεφαλής (Horsehead Nebula). Δείτε τις λεπτομέρειες για την εικόνα και τους διακριθέντες της κατηγορίας εδώ.

Bill Snyder – Νικητής

Στην κατηγορία “Νεαρός Αστροφωτογράφος (Young astronomy photographer) επιλέχτηκαν οι δεκαπεντάχρονοι δίδυμοι Shishir και Shashank Dholakia (Η.Π.Α.) με μία φωτογραφία του Νεφελώματος της Αλογοκεφαλής (Horsehead Nebula). Δείτε τις λεπτομέρειες για την εικόνα και τους διακριθέντες της κατηγορίας εδώ.

Shishir &Shashank Dholakia – Νικητές

Τέλος στην κατηγορία “Ειδικά Βραβεία” διακρίθηκαν οι:
– για το βραβείο Sir Patrick Moore Prize for Best Newcomer ο Chris Murphy (Νέα Ζηλανδία), για την λήψη του από την περιοχή της Wairarapa της Νέας Ζηλανδίας (Nikon D600, Nikkor 14-24mm, εστιακό μήκος 17mm, f/2.8, ISO 3200, ταχύτητα κλείστρου 20 δευτερόλεπτα).
– για το βραβείο “Άνθρωποι και Διάστημα” (People and Space), o Eugen Kamenew (Γερμανία) με μία φωτογραφία έκλειψης του Ηλίου από την Κένυα, o οποίος αφιέρωσε το βραβείο στον Geoffrey Lowa, ο οποίος θα ήταν ο οδηγός του στην Κένυα αλλά σκοτώθηκε μία εβδομάδα πριν ο φωτογράφος ταξιδέψει για την Αφρική (Canon EOS 5D II, 700mm f/22, ISO 400, ταχύτητα κλείστρου 1/1600 του δευτερολέπτου).
– για το βραβείο Robotic Scope, νικητής είναι ο Mark Hanson (Η.Π.Α.) με μία φωτογραφία του γαλαξία Ursa Major, NGC 3718.

Chris Murphy – The Sir Patrick Moore Prize for Best Newcomer

Eugen Kamenew – Άνθρωποι και Διάστημα

Mark Hanson – Robotic Scope

Στο άρθρο, το οποίο συνυπογράφουν οι James Estrin και Karam Shoumali υπάρχουν ευθείες βολές εναντίον του Reuters με αφορμή την κάλυψη του πολέμου στην Συρία.

Οι δύο αρθρογράφοι του blog Lens, αναφέρονται στην πρακτική του Reuters να χρησιμοποιεί ακτιβιστές ως stringers (δηλαδή freelance φωτογράφους που πληρώνονται ανάλογα με τις φωτογραφίες τους που δημοσιεύονται). Επιπλέον αναφορά γίνεται στο γεγονός ότι πολλοί φωτογράφοι που συνεργάζονται με το Reuters σκηνοθετούν τις φωτογραφίες που στέλνουν στο πρακτορείο ενώ άλλοι χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για την αποστολή των φωτογραφιών τους και όχι τα πραγματικά τους στοιχεία. Τέλος ευθείες βολές γίνονται εναντίον του Reuters για ελλειπή εκπαίδευση των φωτογράφων με τους οποίους συνεργάζονται στην Συρία σε θέματα ασφαλείας, πρώτων βοηθειών και φωτογραφική ηθικής.

Ο εκπρόσωπος του Reuters, Barb Burg, δήλωσε στην ιστοσελίδα Petapixel ότι το Reuters έχει ξεκαθαρίσει στους The New York Times ότι όσα αναφέρουν είναι ψευδή. Το Reuters έχει απαντήσει συγκεκριμένα και με λεπτομέρειες στις κατηγορίες. Ειδική σημασία δίνεται στις κατηγορίες για σκηνοθετημένες φωτογραφίες, κατηγορίες τις οποίες το Reuters απορρίπτει τονίζοντας ότι το πρακτορείο ελέγχει το θέμα αλλά δεν έχει εντοπίσει κάτι σχετικά με όσα καταλογίζονται στους φωτογράφους με τους οποίους συνεργάζεται.

Το Reuters πρόσφατα είχε δεχτεί έντονη κριτική, όταν ο Σύριος Molhem Barakat, ακτιβιστής και freelance φωτογράφος ηλικίας 18 χρονών σκοτώθηκε στην Συρία. Ο Barakat συνεργαζόταν με το Reuters και πολλές φωτογραφίες του βρέθηκαν μέσω του πρακτορείου στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Μπορείτε να διαβάσετε όλο το άρθρο στο blog Lens, των New York Times εδώ.

Οι άνθρωποι που παρακολουθούν από απόσταση αναπνοής για όλους μας αυτές τις πολεμικές συρράξεις με σκοπό να ενημερώσουν όλο τον κόσμο για το τι γίνεται κατά την διάρκεια τους, οι φωτογράφοι και βιντεολήπτες που ρισκάρουν την ζωή τους για ένα καρέ που θα κλείσει μέσα του την δυστυχία και τον πόνο, αποκαλύπτονται στο νέο φιλμ του νεαρού Mohamed Amine Boukhris.

Ο Mohamed Amine Boukhris, φωτογράφος και ο ίδιος κατέγραψε τα περισσότερα πλάνα κατά την αραβική άνοιξη. Ανάμεσα στους φωτογράφους που βλέπουμε να μιλάνε στην κάμερα είναι ο Rémi Ochlik, ο οποίος σκοτώθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 2012.

Ο δημιουργός του φιλμ Amine λέει σχετικά με το φιλμ: “Καθημερινά βλέπουμε ανθρώπους να πεθαίνουν. Αλλά όταν ερχόμαστε στους δικούς μας, όταν πρόκειται για δημοσιογράφους που σκοτώνονται, το θέμα είναι taboo”.

Το φιλμ War Reporter έχει πολλές σκληρές σκηνές. Σε μία από αυτές ο βιντεολήπτης Lucas Dolega έχει τραυματιστεί από επίθεση στην Τυνησία. Συνεχίζει να καταγράφει με την κάμερα του και να μιλάει καθώς τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Τελικά ο Lucas δεν θα τα καταφέρει.

Το φιλμ War Reporter προβλήθηκε για πρώτη φορά στο φεστιβάλ της Τυνησίας “Rencontres des Réalisateurs de Films Tunisiens” στις 12 Φεβρουαρίου του 2014 και πηγαίνει στο φεστιβάλ Al Jazeera International Film Festival στην Doha του Qatar και στο φεστιβάλ του Dubai.

Ελπίζουμε να μπορέσουμε κάποια στιγμή να το δούμε και στην χώρα μας.

Ο Καναδός Ali Mustafa, 29 ετών, σκοτώθηκε την Κυριακή κατά την διάρκεια βομβαρδισμού της πόλης του Χαλεπίου (της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας) από τις κυβερνητικές δυνάμεις.

Ο φωτογράφος σκοτώθηκε μαζί με άλλα άτομα (δημοσιογράφους και πυροσβέστες) καθώς ερευνούσαν μέρος το οποίο μόλις είχε χτυπηθεί από βόμβα. Από ότι φαίνεται το σημείο χτυπήθηκε ξανά από βόμβα χωρίς οι παρευρισκόμενοι να προλάβουν να απομακρυνθούν.

Σύμφωνα με το Associated Press η ετεροθαλής αδερφή του φωτογράφου Justina Rosa Botelho, επιβεβαίωσε τον θάνατο του αδερφού της από φωτογραφία του πτώματος που της στάλθηκε από ακτιβιστές στην περιοχή. Η οικογένεια του δεν γνώριζε ότι βρισκόταν στην Συρία καθώς η τελευταία επαφή μαζί του έγινε όταν ήταν στην Τουρκία. Τα νέα έφτασαν στον Καναδά όταν συλλυπητήρια άρχισαν να γεμίζουν την Facebook σελίδα του Mustafa.

Η αδερφή του δήλωσε στο Associated Press: “Ήθελε απλά ο κόσμος να γνωρίζει για τα ανθρώπινα δικαιώματα και όλα τα φοβερά πράγματα που γινόταν εκεί. Ήταν παθιασμένος για να ενημερώσει τον κόσμο”.

Ο Ali Mustafa είχε γεννηθεί στο Τορόντο από μετανάστες γονείς Πακιστανικής και Πορτογαλικής υπηκοότητας. Εργαζόταν ως freelance φωτογράφος και φωτογραφίες του είχαν δημοσιευτεί μέσω των The Guardian, The Times και Radio Free Europe.

Τραγικό θάνατο βρήκε βοηθός βιντεολήπτη κατά τα γυρίσματα σε γραμμές τραίνου στην πολιτεία της Γεωργίας στις Η.Π.Α.

Η κριτική επιτροπή του 57ου ετήσιου διαγωνισμού World Press Photo Contest επέλεξε τους νικητές του 2014.

Ακόμα ένα φωτογράφος που κάλυπτε τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία έπεσε νεκρός.

Τα exreme αθλήματα λέγονται extreme για κάποιο λόγο. Και ο λόγος είναι ότι είναι πολύ επικίνδυνα μερικές φορές δε θανατηφόρα.

Το βραβείο, αξίας 20.000 ευρώ, έχει σκοπό να στηρίξει οικονομικά ένα φωτογράφο για την ολοκλήρωση ενός ήδη υπάρχοντος project που εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα. Θεσπίστηκε προς τιμήν του Tim Hetherington, φωτογράφου και κινηματογραφιστή που σκοτώθηκε στην Λιβύη τον Απρίλιο του 2011, ενώ κάλυπτε τον εμφύλιο που μαινόταν στη χώρα. Ο Hetherington είχε ταξιδέψει στη Δυτική Αφρική, στο Αφγανιστάν και τελευταία στη Λιβύη και μέσα από τη δουλειά του προσπαθούσε να δείξει στον κόσμο τι συμβαίνει στις εμπόλεμες ζώνες του πλανήτη. Από τη φιλμογραφία του ξεχωρίζει το Restrepo, το οποίο προτάθηκε για Όσκαρ καλύτερου Ντοκιμαντέρ το 2011. Την άνοιξη του 2013, προβλήθηκε στο δίκτυο ΗΒΟ το ντοκιμαντέρ για τη ζωή του με τίτλο “Which Way Is The Front Line From Here? The Life and Time of Tim Hetherington”

Το 2012, το βραβείο δόθηκε στον Ισπανό φωτογράφο Fernando Moleres, για τη δουλειά του με τίτλο “Waiting for an opportunity”. Στη διαδικασία συμμετείχαν 176 φωτορεπόρτερ από 53 χώρες.

Μπορούν να λάβουν μέρος όλοι οι επαγγελματίες φωτογράφοι που συμμετείχαν σε διαγωνισμό του World Press Photo από το 2008 έως το 2013. Η προθεσμία υποβολής λήγει στις 17 Οκτωβρίου, και η ανακοίνωση του νικητή θα γίνει στις 11 Νοεμβρίου. Για να πάρετε μέρος, συμπληρώνετε την αίτηση και τη στέλνετε στο grants@worldpressphoto.org

Συνέντευξη του Fernando Moleres για το project που του χάρισε το Tim Hetherington Grant 2012:

Το βραβείο, αξίας 20.000 ευρώ, έχει σκοπό να στηρίξει οικονομικά ένα φωτογράφο για την ολοκλήρωση ενός ήδη υπάρχοντος project που εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα. Θεσπίστηκε προς τιμήν του Tim Hetherington, φωτογράφου και κινηματογραφιστή που σκοτώθηκε στην Λιβύη τον Απρίλιο του 2011, ενώ κάλυπτε τον εμφύλιο που μαινόταν στη χώρα.

Ο Hetherington είχε ταξιδέψει στη Δυτική Αφρική, στο Αφγανιστάν και τελευταία στη Λιβύη και μέσα από τη δουλειά του προσπαθούσε να δείξει στον κόσμο τι συμβαίνει στις εμπόλεμες ζώνες του πλανήτη. Από τη φιλμογραφία του ξεχωρίζει το Restrepo, το οποίο προτάθηκε για Όσκαρ καλύτερου Ντοκιμαντέρ το 2011. Την άνοιξη του 2013, προβλήθηκε στο δίκτυο ΗΒΟ το ντοκιμαντέρ για τη ζωή του με τίτλο “Which Way Is The Front Line From Here? The Life and Time of Tim Hetherington”

Το 2012, το βραβείο δόθηκε στον Ισπανό φωτογράφο Fernando Moleres, για τη δουλειά του με τίτλο “Waiting for an opportunity”. Στη διαδικασία συμμετείχαν 176 φωτορεπόρτερ από 53 χώρες.

Μπορούν να λάβουν μέρος όλοι οι επαγγελματίες φωτογράφοι που συμμετείχαν σε διαγωνισμό του World Press Photo από το 2008 έως το 2013. Η προθεσμία υποβολής λήγει στις 17 Οκτωβρίου, και η ανακοίνωση του νικητή θα γίνει στις 11 Νοεμβρίου. Για να πάρετε μέρος, συμπληρώνετε την αίτηση και τη στέλνετε στο grants@worldpressphoto.org

Ακολουθεί συνέντευξη του Fernando Moleres για το project που του χάρισε το Tim Hetherington Grant 2012:

Ο φωτογράφος και κινηματογραφιστής Tim Hetherington, ο οποίος σκοτώθηκε στην Λιβύη τον Απρίλιο του 2011, ήταν ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος.  Προς τιμή του το  World Press Photo (το οποίο είχε κερδίσει στο παρελθόν) και το Human Rights Watch (Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) θέσπισαν το βραβείο Tim Hetherington.

Κατά την διάρκεια των εκλογών στο Ιράν το 2009, μία εικοσιεξάχρονη με το όνομα Nedā Āghā-Soltān (η κοπέλα στα δεξιά της εικόνας) πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε, ενώ στεκόταν και παρακολουθούσε τους διαδηλωτές.  Υπήρξε video του θανάτου της, το οποίο κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και σύμφωνα με το Time, είναι ο θάνατος που έχουν δει οι περισσότεροι άνθρωποι στην ανθρώπινη ιστορία.  Το πρόσωπο της Neda έγινε το έμβλημα των διαδηλώσεων, καθώς χιλιάδες διαδηλωτές κρατούσαν μεγάλες εκτυπώσεις με αυτό.
Μέχρι εδώ τίποτα το περίεργο, αλλά τα πράγματα πήραν μία περίεργη τροπή.  Πολλοί διαδηλωτές προσπαθώντας να βρουν το πορτραίτο της Neda έπεσαν πάνω στο πρόσωπο της Neda Soltani (η κοπέλα στα αριστερά της εικόνας) στο Facebook, καθηγήτριας πανεπιστημίου.  Η συνωνυμία και παρόμοια εμφάνιση των δύο γυναικών γρήγορα οδήγησε την καθηγήτρια σε δύσκολες καταστάσεις.  Η Neda Soltani προσπάθησε να αφαιρέσει την φωτογραφία της από το διαδίκτυο, με κάτι τέτοιο φυσικά να είναι αδύνατο.  Η κυβέρνηση του Ιράν, νομίζοντας ότι είναι η κοπέλα στο video, την κατηγόρησε ότι σκηνοθέτησε το θάνατο της για να προκαλέσει ταραχές και έτσι η νεαρή γυναίκα αναγκάστηκε να φύγει από την χώρα της και να βρει άσυλο στην Γερμανία.  Αργότερα σε συνέντευξη της στο BBC, κατηγόρησε μερικά ΜΜΕ, γιατί συνέχισαν να προβάλλουν την λάθος φωτογραφία ενώ ήξεραν το θέμα της.

Η περίπτωση αποτελεί ένα κλασσικό παράδειγμα πως μία φωτογραφία στο διαδίκτυο μπορεί να καταστρέψει και να αλλάξει την ζωή ενός απλού ανθρώπου.

πηγή: www.petapixel.com

Το World Press Photo και το Human Rights Watch (Παρατηρητήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων) καλούν τους φωτορεπόρτερ σε όλο τον κόσμο να κάνουν αίτηση για το βραβείο του Tim Hetherington που διοργανώνεται για δεύτερη χρονιά.