Σιωπή των μεγάλων φωτογραφικών sites για τους νεκρούς Παλαιστίνιους φωτορεπόρτερ

Ενώ οι απώλειες φωτορεπόρτερ στη Γάζα συνεχίζονται με δραματικό ρυθμό, η πλειοψηφία της διεθνούς φωτογραφικής κοινότητας μοιάζει να σιωπά.

Την Δευτέρα τέσσερις Παλαιστίνιοι εικονολήπτες και φωτορεπόρτερ δολοφονήθηκαν σε ισραηλινές επιθέσεις, την ώρα που κατέγραφαν την καταστροφή και τον ανθρώπινο πόνο. Μάλιστα οι δύο από αυτούς εργαζόταν για Δυτικά μέσα, το AP και το Reuters.

Ωστόσο, μεγάλα φωτογραφικά sites που συχνά φιλοξενούν άρθρα για κάθε θάνατο φωτογράφου, δεν έχουν αφιερώσει ούτε μία γραμμή στη μνήμη αυτών των ανθρώπων.

Η αντίφαση

Συνήθως οι θάνατοι Δυτικών φωτογράφων ή δημοσιογράφων καλύπτονται εκτενώς, με αφιερώματα, προφίλ και αναλύσεις για τη συμβολή τους στη φωτογραφία ακόμα και σε αυτά τα site που γράφουν κυρίως για την φωτογραφία. Αντίθετα, στην περίπτωση των συγκεκριμένων Παλαιστίνιων συναδέλφων και της δολοφονίας τους από ένα στρατό – εγκληματία, η σιωπή μοιάζει εκκωφαντική.

Αν οι νεκροί ήταν Δυτικοί προφανώς θα είχαμε άρθρα και καταδίκη των επιθέσεων. Τώρα απλά είναι μία ακόμα ημέρα που αυτά τα site δημοσιεύουν μόνο ανάλαφρα άρθρα για την φωτογραφία.

Μάλιστα στα φωτογραφικά site γράφτηκε κανονικά όπως θα έπρεπε ο θάνατος του φωτογράφου βουνού Ross James Wallette από ατύχημα. Η σύγκριση εκτός από αναπόφευκτη αφήνει τεράστια απέχθεια για το πως λειτουργούν μερικοί.

Η στάση δημιουργεί ερωτήματα:

• Πόσο «οικουμενική» είναι τελικά η φωτογραφική κοινότητα;
• Πώς γίνεται τα φωτογραφικά μέσα να μην θεωρούν σημαντική είδηση την δολοφονία φωτορεπόρτερ που ρισκάρουν και χάνουν τη ζωή τους για την αλήθεια;

Η ευθύνη της κοινότητας

Η φωτογραφία δεν είναι μόνο εξοπλισμός και τεχνολογία. Είναι και οι άνθρωποι που την υπηρετούν, συχνά με το υψηλότερο τίμημα. Η αποσιώπηση αυτών των απωλειών συντηρεί μια ανισότητα που δείχνει ότι η ζωή κάποιων αξίζει περισσότερο να γραφτεί απ’ ό,τι άλλων.

Η φωτογραφική κοινότητα –sites, περιοδικά, οργανισμοί, αλλά και οι ίδιοι οι φωτογράφοι– οφείλουν να δείξουν τον απαιτούμενο σεβασμό. Να τιμούν κάθε συνάδελφο που χάνεται στο πεδίο, ανεξάρτητα από εθνικότητα ή θρήσκευμα.

Ένα αναπάντητο ερώτημα

Γιατί τόση σιωπή; Γιατί οι ιστορίες της Mariam Abu Dagga, του Hussam al-Masri και των άλλων φωτογράφων και δημοσιογράφων που σκοτώνονται στην Γάζα δεν βρίσκουν χώρο εκεί όπου περισσεύουν άρθρα για το πιο «κουλό» φωτογραφικό νέο της ημέρας;

Μέχρι να απαντηθεί αυτό, η φωτογραφία ως διεθνής κοινότητα θα φέρει την ευθύνη της μεροληψίας της. Και οι Παλαιστίνιοι φωτορεπόρτερ που έπεσαν την Δευτέρα στη Γάζα θα παραμένουν αόρατοι εκεί όπου θα έπρεπε να είναι πρωτοσέλιδο: στα ίδια τα φωτογραφικά μέσα.

Απέκτησε το Luminar με έκπτωση, με τον κωδικό pttl20,
κάνε κλικ στην εικόνα

Αναζητήστε όλα τα νέα προϊόντα στο κατάστημα
Ρεπέλλα Φωτογραφικά.