The Guardian: Αυτές είναι οι κορυφαίες φωτογραφίες για το 2021 και οι ιστορίες τους, ανάμεσα τους και η εικόνα του Κ.Τσακαλίδη!

29 Δεκεμβρίου 2021

Ο The Guardian παρουσίασε σε άρθρο του τις κορυφαίες φωτογραφίες για το 2021 και τις ιστορίες πίσω από αυτές, με δηλώσεις των φωτογράφων τους.

Ανάμεσα τους και η φωτογραφία του Κωνσταντίνου Τσακαλίδη που μέχρι στιγμής έχει επιλεχτεί στις πιο σημαντικές λίστες κορυφαίων φωτογραφιών για το 2021 (CNN, Time).

Ο Κωνσταντίνος αναφέρει στον The Guardian:

8 Αυγούστου Μόλις έφτασα στο νησί της Εύβοιας, μπορούσα να δω τις φωτιές να μαίνονται από μακριά, να υψώνονται πάνω από τον ουρανό και να καίνε με ένταση που προκαλεί δέος. Θα μπορούσατε να ακούσετε αυτό το τρομακτικό τρίξιμο σε όλο το νησί. δεν έμοιαζε με οτιδήποτε είχα βιώσει ποτέ.
Είδα την Παναγιώτα Νουμίδη, 81, να κινείται αμήχανα έξω από το σπίτι που μπορείτε να δείτε στην φωτογραφία. Ήταν εμφανώς στενοχωρημένη, οπότε την πλησίασα. Είπε ότι δεν μπορούσε να βρει τον σύζυγό της (αργότερα επανενώθηκαν) και ότι φοβόταν για το σπίτι της – το είχαν χτίσει αργά μέσα σε 20 χρόνια και φαινόταν ότι οι φλόγες κατευθύνονταν κατευθείαν προς αυτό (τελικά δεν καταστράφηκε).
Ήταν μια χαοτική μέρα, αλλά προσπάθησα να αποτυπώσω την ένταση της πυρκαγιάς, την απόγνωση των ανθρώπων στην Εύβοια και την έλλειψη κυβερνητικής βοήθειας για όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Ήξερα αμέσως ότι η εικόνα ήταν μια σημαντική αντανάκλαση της κατάστασης που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός. Αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα γινόταν viral σε όλο τον κόσμο. Έφτασε να συμβολίζει την κλιματική κρίση, με τις καταστροφικές ζημιές που προκαλούνται από τις πυρκαγιές να αντιπροσωπεύουν τη ζημιά που προκαλεί η ανθρώπινη δραστηριότητα στον πλανήτη. Για μένα, είναι πολύ ιδιαίτερο να βγάζω μια φωτογραφία που επηρεάζει τόσους πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Ας δούμε μερικές από τις υπόλοιπες επιλογές του The Guardian.

25 Ιουλίου Πλέαμε σε διεθνή ύδατα ακριβώς νότια του νησιού Λαμπεντούζα όταν ακούσαμε ψαράδες να τηλεφωνούν μέσω του ασύρματου, λέγοντας ότι υπήρχε αυτό το μικρό σκάφος με 17 άτομα που έπαιρνε νερό και ζητούσε βοήθεια απεγνωσμένα.
Το πιο δύσκολο πράγμα όταν δουλεύεις στη θάλασσα είναι ότι πρέπει να εργαστείς γύρω από επιχείρηση διάσωσης. Ο θαλάσσιος δρόμος που συνδέει τη Λιβύη με την Ιταλία είναι ένας από τους πιο θανατηφόρους μεταναστευτικούς δρόμους στον κόσμο. Βρίσκεστε στη μέση του πουθενά, κάτι που μπορεί να είναι πολύ δύσκολο, ειδικά τη νύχτα. Αλλά όταν είσαι τυχερός και έχεις αρκετό φως ή μια πανσέληνο, έχεις πραγματικά την ευκαιρία να δείξεις πόσο μοναχικές είναι οι διασχίσεις.
Ανησυχώ ότι δεν είναι πάντα εμφανές πόσο ακραίες είναι αυτές οι καταστάσεις. Ο κόσμος έχει ήδη δει φωτογραφίες προσφύγων που πνίγονται στη Μεσόγειο, όλοι γνωρίζουν ότι συμβαίνει. Έτσι, ο στόχος είναι να κάνεις φωτογραφίες που να μεταδίδουν καλύτερα την ένταση των εμπειριών τους.
Santi Palacios/AP

30 Οκτωβρίου Την πρώτη φορά που πήγα στη Λα Πάλμα για να καλύψω την έκρηξη του ηφαιστείου Cumbre Vieja, υπήρχε ζώνη αποκλεισμού από την αστυνομία, πράγμα που σήμαινε ότι δεν μπορούσα να πλησιάσω αρκετά. Αυτή η εικόνα τραβήχτηκε στο δεύτερο ταξίδι μου. Εντόπισα ένα σπίτι στον ορίζοντα που ήταν εντελώς καλυμμένο με στάχτη. Ο πρώτος μου στόχος ήταν απλώς να πάω εκεί με τα πόδια, αλλά δεν ήταν δυνατό, λόγω των καυτών βράχων και των πετρών που κατέβαιναν από το ηφαίστειο. Μπορεί να είναι πραγματικά απρόσωπο χρησιμοποιώντας ένα drone, αλλά μερικές φορές είναι η μόνη επιλογή – ο μόνος τρόπος για να αποτυπώσεις το μέγεθος της τραγωδίας.
Το ηφαίστειο συνέχισε να βγάζει τεράστιες ποσότητες μάγματος και τέφρας για περισσότερο από ένα μήνα μετά την έκρηξη. Είδα πολλά σπίτια καλυμμένα εντελώς, αλλά αυτό ήταν το πιο εντυπωσιακό οπτικά, επειδή το σπίτι είναι τόσο απομονωμένο. Είναι ένα τόσο καθαρό στιγμιότυπο της καταστροφής που προκάλεσε το ηφαίστειο. Ωστόσο, το σπίτι παραμένει όρθιο.
Emilio Morenatti/AP

30 Σεπτεμβρίου Σκέφτηκα ότι ήταν πραγματικά ενδιαφέρον να εξερευνήσω πώς τα μέτρα περιορισμού επηρέαζαν τη σχέση μεταξύ της Ταν-Αουάν, μιας πόλης στις Φιλιππίνες, και ενός είδους σε παρακμή. Ζώντας στις Φιλιππίνες, συχνά παρακολουθείς την ένταση μεταξύ της διατήρησης της άγριας ζωής και των τοπικών κοινοτήτων. Η σίτιση των φαλαινοκαρχαριών έχει αντίκτυπο στη διατροφή τους και στα πρότυπα μετανάστευσης, ενώ οι καρχαρίες έχουν εκδορές από το κολύμπι πολύ κοντά στις βάρκες. Αλλά η ευκαιρία να κολυμπήσεις με τα μεγαλύτερα ψάρια του κόσμου προσελκύει τουρίστες στην πόλη. Αυτοί οι ψαράδες δεν θα το έκαναν αυτό αν είχαν πιο πολλά υποσχόμενες οικονομικές ευκαιρίες, επομένως δεν πιστεύω ότι είναι οι κακοί της κοινότητας για αυτήν την πρακτική.
Κολυμπούσα με την κάμερα, την τοποθετούσα πάνω και κάτω από το νερό και φωτογράφιζα όσο πιο ευρυγώνια μπορούσα. Για να αποκτήσεις ολόκληρο τον καρχαρία, πρέπει να είσαι αρκετά μακριά, αλλά όχι τόσο μακριά ώστε να θυσιάσεις την ορατότητα. Θεωρώ πρόκληση την υποβρύχια φωτογραφία – ο κόσμος είναι τόσο διαφορετικός κάτω από την επιφάνεια. Ήταν σημαντικό για μένα να έχω τον καρχαρία και τον φύλακα στο ίδιο κάδρο, καθώς αυτή η φωτογραφία είναι πραγματικά μια περίπλοκη αλληλεξάρτηση.
Hannah Reyes Morales

9 Απριλίου Αυτή η εικόνα λήφθηκε μόλις άρχισε να σχηματίζεται ο δεύτερος κρατήρας. Νωρίτερα μέσα στην ημέρα, με έπιασε μια τεράστια χιονοθύελλα και ανησυχούσα ότι δεν θα υπήρχε τρόπος να το αποτυπώσω σε ιλμ. Αλλά αποφάσισα να περιμένω μήπως καθαρίσει το χιόνι. δεν μπορείς ποτέ να εμπιστευτείς την πρόβλεψη καιρού στην Ισλανδία.
Ήταν περίεργο να βλέπεις ανθρώπους να στέκονται τόσο κοντά. Μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο, κυρίως λόγω του αερίου και όχι της λάβας – αν ο άνεμος αλλάξει κατεύθυνση, τότε οι άνθρωποι μπορεί να αρρωστήσουν βίαια. Υπήρχε ένας έφηβος που τραβούσε βίντεο για το TikTok όπου πηδούσε λιγότερο από πέντε μέτρα μακριά. Ήταν μια από εκείνες τις στιγμές που αποτυπώνεις κάτι πραγματικά σουρεαλιστικό.
Ο κρατήρας που μπορείτε να δείτε σε αυτή τη φωτογραφία πέθανε μέσα σε λίγες μέρες, αλλά μερικοί από τους άλλους που σχηματίστηκαν από αυτή την έκρηξη διήρκεσαν για μήνες. Αυτός εδώ είναι πιο φωτογενής όμως. Νομίζω ότι είναι πραγματικά πολύ όμορφος.
Arnar Kristjansson

21 Σεπτεμβρίου Έχω δουλέψει με αυτούς τους γορίλες για αρκετό καιρό. Ήμουν στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό το 2007, κάνοντας μια ιστορία για το πώς μια ομάδα δασοφυλάκων είχε πάει στη Νότια Αφρική για στρατιωτική εκπαίδευση, για να πολεμήσει τις διάφορες ομάδες παραστρατιωτικών που δρούσαν σε αυτό το πάρκο. Τρεις μέρες μετά από εκείνη την αποστολή, ακούσαμε ότι είχε σκοτωθεί μια ομάδα γορίλων που απειλούνταν σοβαρά. Από τότε, επιστρέφω στο πάρκο σε τακτική βάση.
Τον Σεπτέμβριο, επικεντρώθηκα στην τεκμηρίωση μιας επιχείρησης για την εκκαθάριση μιας ομάδας παραστρατιωτικών από το πάρκο. Όσο ήμουν εκεί, η Ndakasi δεν τα πήγαινε καλά. Πήγα να καλύψω μια ιατρική διαδικασία που έκαναν μαζί της. Όταν βγήκε από την αναισθησία, ο φροντιστής της, Αντρέ Μπάουμα, και δύο κτηνίατροι εργάστηκαν για να την αναζωογονήσουν. Μετά από αυτό, ήταν πολύ αδύναμη και σύρθηκε πάνω στον Αντρέ. Κάθε μέρος της ήταν πάνω του, όπως θα έκανε ένα μωρό. Ήταν πολύ παιδικό. Το πάρκο ήξερε ότι ήταν πολύ άρρωστη, αλλά ήλπιζε ότι θα αναρρώσει. Μετά τα πράγματα πήραν μία άλλη τροπή.
Ήταν πολύ θλιβερό. Μόλις φάνηκε ξεκάθαρο τι συνέβαινε, τράβηξα αυτά τα καρέ και έφυγα, γιατί έγινε μια πολύ προσωπική στιγμή ανάμεσα σε εκείνη και τον Αντρέ. Ήταν ο μόνος γορίλας που επέζησε από εκείνη τη σφαγή το 2007. Ήταν μωρό και βρέθηκε να θηλάζει τη νεκρή μητέρα της. Έκανε πολύ κρύο και τα μωρά μπορεί να πεθάνουν από την έκθεση πολύ γρήγορα. Εκείνη την ημέρα, ο Αντρέ έγινε ο φροντιστής της. Η ιστορία είναι ότι την έβαλε μέσα στο πουκάμισό του για ζεστασιά και περπάτησε περίπου τέσσερα μίλια σε μια επικίνδυνη περιοχή. Υπάρχει ένας συγκεκριμένος κύκλος στο πώς πέθανε, ήταν κοντά του, κρατήθηκε ξανά από αυτόν. Δηλώσεις στην Emine Saner.
Brent Stirton/Getty Images

Στις 24 Μαΐου ήμουν σε αποστολή για το Getty Images, για να καλύψω τη Γάζα τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός [Γάζας-Ισραήλ]. Κατευθύνθηκα κατευθείαν στο Beit Hanoun – η γειτονιά είχε χτυπηθεί ενώ οι οικογένειες βρίσκονταν στα σπίτια τους.
Επισκέφτηκα όλες τις οικογένειες εκεί, άκουσα τις ιστορίες τους και μπήκα μέσα στα κατεστραμμένα σπίτια, συμπεριλαμβανομένου του σπιτιού της Ραγκάντ Νασίρ. Η Ραγκάντ με συνόδευε από το ένα δωμάτιο στο άλλο, κουβαλώντας το αρκουδάκι της. Ρώτησα τον Raghad για το δωμάτιό της και με πήγε σε αυτό.
Ήταν ήσυχη όλη την ώρα, με σημάδια σοκ και θλίψης στο πρόσωπό της. Στεκόταν στο δωμάτιό της σε πλήρη σιωπή, συλλογιζόμενη τι είχε συμβεί στη γειτονιά μέσα από τον κατεστραμμένο τοίχο, σαν να μην μπορούσε να το καταλάβει. Το να βλέπεις την Ραγκάντ σε αυτή την κατάσταση ήταν πολύ οδυνηρό. Αυτή η εικόνα εξέφραζε τα συναισθήματα όλων των κατοίκων της γειτονιάς. Συνοψίζει όλα όσα συνέβησαν.
Επισκέφτηκα την Raghad ξανά αυτόν τον μήνα. Αυτή και η οικογένειά της έπρεπε να φύγουν από τη γειτονιά και να νοικιάσουν ένα μικρό σπίτι μακριά. Η Ραγκάντ και τα αδέρφια της υποφέρουν ψυχολογικά από αυτό που συνέβη. νιώθουν πολύ αναστατωμένοι που χάνουν το σπίτι τους και αποχωρίζονται από τους γείτονές τους. Η λήψη αυτής της φωτογραφίας με έκανε να σκεφτώ: το σπίτι μου θα μπορούσε να ήταν έτσι ανά πάσα στιγμή και θα είχα ζήσει με το ίδιο συναίσθημα. Κοιτάζω τους ανθρώπους στο Μπέιτ Χανούν και σκέφτομαι πόσο δυνατοί είναι.
Fatima Shbair

Μπορείτε να δείτε όλες τις φωτογραφίες που επέλεξε ο The Guardian εδώ.

Αναζητήστε όλα τα νέα προϊόντα στο κατάστημα
Ρεπέλλα Φωτογραφικά.

To pttlgr στηρίζεται για την λειτουργία του στους αναγνώστες του!
Μπορείς να βοηθήσεις με μία μικρή δωρεά!
Υποστηρίξτε το pttlgr ακόμα και με μόλις 1€ – χρειάζεται μόνο ένα λεπτό. Εάν μπορείτε, σκεφτείτε να μας υποστηρίξετε με ένα ποσό κάθε μήνα.
Σας ευχαριστούμε.

Στηρίξτε το pttlgr και την προσπάθεια μας για έγκυρη και άμεση ενημέρωση ακολουθώντας μας
σε Instagram, YouTube και Facebook!

Ακολουθήστε το pttlgr στα Google News, εδώ!