Τι γίνεται με το MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης; Τι θα θέλαμε να δούμε;
Το MOMus- Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης είναι ένα στολίδι για την πόλη της Θεσσαλονίκης και ιδανικά θα έπρεπε να είναι το κέντρο ανάπτυξης της φωτογραφίας στην Ελλάδα.
Δυστυχώς, νομίζουμε ότι το MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης δεν προσφέρει όσα θα μπορούσε και θα θέλαμε.
Για την ιστορία, τον Νοέμβριο του 2018 το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης συνενώθηκε με άλλα τέσσερα Μουσεία της Θεσσαλονίκης και ένα της Αθήνας, δημιουργώντας τον MOMus του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, ο οποίος ξεκίνησε την επίσημη λειτουργία του στις 30 Μαρτίου 2019.
Μία ημέρα πριν την συνένωση και την δημιουργία του Momus, υπέβαλλε την παραίτηση του από τη θέση του διευθυντή του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής Παπαϊωάννου (πλέον, σχεδόν ένα χρόνο μετά, έχουμε αναπληρώτρια διευθύντρια, την κ.Μαρία Κοκορότσκου).
Στη συνέχεια και στις 20 Μαΐου 2019 με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ορίσθηκαν τα μέλη της Εφορείας της Διεύθυνσης Φωτογραφίας (Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης).
Φτάνουμε στο σήμερα και δυστυχώς έχουμε να πούμε ότι δεν βλέπουμε όσα θα θέλαμε από το MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (όπως ονομάζεται πλέον).
Ενώ σε όλη την χώρα, η ιδιωτική πρωτοβουλία, σε συνδυασμό με τη στήριξη τοπικών φορέων ή ιδρυμάτων, οδηγεί τις εξελίξεις στο φωτογραφικό χώρο, με την διοργάνωση φωτογραφικών φεστιβάλ (πιο πρόσφατο παράδειγμα το Athens Photo World) και εκδηλώσεων, το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης φαίνεται να μην μας προσφέρει αυτά που θα θέλαμε.
Για παράδειγμα το Athens Photo World στην πρώτη του χρονιά παρουσίασε την σημαντικότατη Έκθεση Φωτογραφίας “Eyewitness” του σπουδαίου Γιάννη Μπεχράκη που μας άφησε τόσο νωρίς, ενώ φιλοξένησε και την Έκθεση Φωτογραφίας World Press Photo 2019, του πιο σημαντικού διαγωνισμού φωτογραφίας φωτογραφίας ντοκουμέντου.
Φανταζόμαστε ότι είναι δύο εκθέσεις φωτογραφίας που θα μπορούσαν άνετα να φιλοξενηθούν στο MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και ελπίζουμε να έχουν γίνει κινήσεις για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο.
Επιπλέον να υπενθυμίσουμε ότι τα τελευταία χρόνια η φωτογραφία στην Ελλάδα έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ και έχουμε άξιους εκπρόσωπους της. Μην ξεχνάμε ότι το φετινό Pulitzer στην κατηγορία Breaking News Photography πήγε στην ομάδα του Reuters για την κάλυψη του ταξιδιού των προσφύγων και μεταναστών από την Κεντρική Αμερική προς τις Η.Π.Α και ότι μέσα στην ομάδα αυτή συμμετείχε ο Άλκης Κωνσταντινίδης. Σκεφτόμαστε, δεν θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε μία Έκθεση Φωτογραφίας ή μία ομιλία του Άλκη Κωνσταντινίδη στο MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης ;
Φυσικά οι προτάσεις μας είναι μερικές από τις πολλές που θα μπορούσε να ερευνήσει το MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης ως μελλοντικές δράσεις του.
Δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι συμβαίνει με την θέση του Διευθυντή του MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και γιατί ακόμα δεν έχουμε κάποιον, ούτε ποιος είναι ο προγραμματισμός για τους επόμενους μήνες, αλλά αυτό που ξέρουμε με βεβαιότητα είναι ότι η φωτογραφική κοινότητα θέλει ένα πολύ δραστήριο MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, με πολλές εκδηλώσεις και δραστηριότητες, που θα μπει μπροστά στην εξέλιξη της φωτογραφίας στην Ελλάδα και όχι μόνο.
Ποιες είναι οι δικές σας σκέψεις για το πως λειτουργεί το MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης;
Καλησπέρα και Καλή Χρονιά.!
Δεν γνωριζόμαστε, δεν σας έχω ξανακούσει, αν και ανήκω και εγώ τα τελευταία 10 χρόνια σε αυτό που αποκαλείτε Φωτογραφική Κοινότητα της πόλης καθώς συμμετέχω και σε κάποιους συλλογικούς φορείς της. Διάβασα το άρθρο σας και με εξέπληξε η ευκολία με την οποία υποτιμάτε το έργο ενός Μουσείου και κρίνετε ακατάλληλους τους ανθρώπους που εργάζονται γι αυτό και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου άποψη επ’ αυτού.
Τα τελευταία περίπου 4 χρόνια (παρά 2 μήνες) από αγάπη για την Φωτογραφία και διακρίνοντας μια έντιμη προσπάθεια του τότε Διευθυντή και νυν επιμελητή του Μουσείου Κου Ηρακλή Παπαϊωάννου , αποφάσισα να προσφέρω εθελοντικά ένα μικρό κομμάτι του χρόνου μου στο Μουσείο Φωτογραφίας. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα είχα και έχω την ευκαιρία αλλά και τη χαρά να παρακολουθώ από κοντά τις προσπάθειες κάποιων ανθρώπων με όσα μέσα διέθεταν, να παίξει το ρόλο του αυτό το Μουσείο.
Δεν εμπλέκομαι με το Μουσείο επαγγελματικά κι αυτό μου δίνει την ελευθερία να εκφράζω, να κρίνω, να παρατηρώ και να αξιολογώ τις δράσεις του γνωρίζοντας και λίγο από πιο κοντά τον καθημερινό αγώνα, τις δυσκολίες, τις καλλιτεχνικές ανησυχίες τις προσπάθειες να αναπτυχθούν δράσεις συχνά με οικονομικά ή άλλα εμπόδια.
Δεν θέλω να ισχυριστώ ανυπαρξία προβλημάτων , αδυναμιών, λαθών, ελλείψεων ή πως δεν υπάρχουν πάντα περιθώρια βελτίωσης , συμπλήρωσης, ανοιγμάτων. Ωστόσο, η έλλειψη γενναίων κονδυλίων για τον Πολιτισμό, η υποστελέχωση, ακόμη ίσως και -κατά την προσωπική μου άποψη- η ένταξη του Μουσείου Φωτογραφίας στον κοινό φορέα Momus, ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις εμποδίζουν ή δυσχεραίνουν την ευελιξία των αρμοδίων να πραγματοποιήσουν τις δράσεις που οραματίζονται .
Αναρωτιέμαι , γνωρίζετε το εύρος των δραστηριοτήτων του Μουσείου ή αρκείστε να βγάλετε συμπεράσματα από το γεγονός ο τι στο πρόγραμμα δράσης του δεν συμπεριλαμβάνονται δραστηριότητες που θα προτιμούσατε εσείς ; Να σημειώσω πως:
1. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις 2 εκθέσεις που προτείνετε, κάθε άλλο.
2. Ηταν το Μουσείο Φωτογραφίας που, στο πλαίσιο της τεράστιας και επιτυχημένης έκθεσης για το Προσφυγικό θέμα που φιλοξενήθηκε -και με πολλές χρονικές παρατάσεις λόγω μεγάλης προσέλευσης του κοινού- διοργάνωσε masterclass με τον αείμνηστο Νίκο Μπεχράκη με ελεύθερη είσοδο και απίστευτη κοσμοσυρροή κοινού.
Να σας υπενθυμίσω κάποιες δράσεις εκτός και πέρα από τις περιοδικές και εναλλασσόμενες εκθέσεις;
-Παράλληλες με τις πολλές και εναλλασσόμενες περιοδικές εκθέσεις, δια-δραστικές εκδηλώσεις και εκδηλώσεις λόγου.
-Σεμινάρια με γνωστούς Φωτογράφους (Στράτος Καλαφάτης, Χάρης Κακαρούχας, Λία Ναλμπαντίδου κ.ά.
-Θερινά εργαστήρια φωτογραφίας για εφήβους (φυτώριο νέων φωτογράφων)
-Σεμινάριο Ιστορίας και Θεωρίας της Φωτογραφίας (Πάρις Πετρίδης)
-Εργαστήριο συντήρησης φωτογραφίας (συντηρήτρια χαρτιού Ανέτα Τσούκα)
– Διάλεξη της φωτογράφου Susan Meiselas
-Masterclass με τον φωτογράφο Γιώργο Δεπόλλα.
-Κινηματογραφικά αφιερώματα σε σχέση με τη Φωτογραφία.
-Ειδικές δράσεις για παιδιά και δια-δραστικές ξεναγήσεις σχολείων στις περιοδικές εκθέσεις.
Και άλλες πολλές …
Τέλος, θα μου επιτρέψετε μια ερώτηση που αφορά την έγκυρη ενημέρωση του ισοτόπου σας: Επιδιώξατε ποτέ να πάρετε μια συνέντευξη από την προσωρινή Διευθύντρια για να έχετε μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για την δράση του Μουσείου και να συζητήσετε, να μοιραστείτε τις ανησυχίες και τις προτάσεις σας..; Είμαι σίγουρη δεν θα σας την αρνιόταν. Μακάρι, σε κάθε Μουσείο οι προσωρινοί Διευθυντές -μαζί και πέρα από τα τυπικά προσόντα και την εμπειρία- να διέθεταν τα ευήκοα ώτα, το μεράκι, τη δημιουργικότητα, τον δυναμισμό και την αφοσίωση της Κας Μαρίας Κοκορότσκου.
Θεωρώ πως αν παρακολουθούσατε λίγο πιο στενά ή συμμετείχατε στις εκδηλώσεις του Μουσείου θα αποκτούσατε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα και είμαι σίγουρη πως θα αλλάζατε γνώμη για κάποια από αυτά που αναφέρετε στο άρθρο σας.
Ευχαριστώ για την υπομονή σας να με διαβάσετε.
Έλενα Γανδά Ερασιτέχνης Φωτογράφος – Εθελόντρια MOmus-Μουσείου Φωτογραφίας
Καλησπέρα Έλενα, ευχαριστώ για το σχόλιο σου, ούτε εγώ σε γνωρίζω αλλά αυτό δεν έχει και καμία σχέση με τη συζήτηση του τι γίνεται γύρω από το Μουσείο.
Νομίζω ότι έχεις καταλάβει κάτι λάθος από το άρθρο.
Το άρθρο δεν ασχολείται με το υπάρχον προσωπικό, το οποίο γνωρίζω ότι κάνει ότι μπορεί και ούτε με την προσωρινή Διευθύντρια.
Δεν υπάρχει ούτε καν υπόνοια για αυτό που γράφεις: “Διάβασα το άρθρο σας και με εξέπληξε η ευκολία με την οποία υποτιμάτε το έργο ενός Μουσείου και κρίνετε ακατάλληλους τους ανθρώπους που εργάζονται γι αυτό και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου άποψη επ’ αυτού.”
Δεν υποτίμησα κανένα έργο του Μουσείου ούτε έκρινα ακατάλληλους κάποιους.
Το άρθρο έχει να κάνει με το γεγονός ότι το μοναδικό Μουσείο Φωτογραφίας της χώρας, βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση (με προσωρινό Διευθυντή εδώ και καιρό και χωρίς το προσωπικό που θα έπρεπε από όσα ξέρω) και σίγουρα για αυτό δεν φταίνε οι εργαζόμενοι που βρίσκονται εκεί τώρα. Το ποιος φταίει είναι κάτι που δεν θα απαντήσω εγώ ούτε κάποιος άλλος από εμάς στη φωτογραφική κοινότητα, αλλά αφορά κατά βάση αυτούς που έχουν στα χέρια τους τη διαχείριση του Μουσείου.
Τις δραστηριότητες τις γνωρίζω όπως γνωρίζω και την έλλειψη κονδυλίων.
Από εκεί και πέρα στο άρθρο αναφέρω συγκεκριμένα: Δυστυχώς, νομίζουμε ότι το MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης δεν προσφέρει όσα θα μπορούσε και θα θέλαμε.
Αν σε αυτό διαφωνείς και θεωρείς ότι το Μουσείο ω οργανισμός λειτουργεί σωστά και σε καλύπτει το δέχομαι αλλά δυστυχώς δεν συμφωνώ.
Από εκεί και πέρα το Μουσείο δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου.
Εκφέρω προσωπική άποψη όπως και εσύ, γνωίζοντας κάποια πράγματα. Από εκεί και πέρα δυστυχώς δεν είναι στο χέρι μου ούτε στο δικό σου να κάνουμε κάτι πλην του να εκφέρουμε άποψη και να ζητάμε να γίνουν κάποια πράγματα όπως ο καθένας μας φαντάζεται ότι θα έπρεπε να γίνουν.
Καλή χρονιά σου εύχομαι με υγεία!
Ευχαριστώ για την άμεση και ευγενική σου απάντηση.
Θέλω με τη σειρά μου να ανταπαντήσω. Πριν σου γράψω έδωσα το δικό σου κείμενο σε δυό ανθρώπους που εμπιστεύομαι την άποψή τους και είχαν τη ίδια αίσθηση με μένα για το τι άφηναν να εννοηθεί τα γραφόμενά σου, ίσως άθελά σου αφήνεις αόριστες αιχμές…όταν κριτικάρουμε γενικώς και αορίστως ενδεχομένως δημιουργούνται λάθος εντυπώσεις.
Συμφωνούμε ο τι το Μουσείο Φωτογραφίας σήμερα ίσως δεν είναι αυτό που θα θέλαμε αλλά κατά την άποψή μου είναι ένα Μουσείο ζωντανό, με συχνές και ποικίλες δράσεις.
Στην κριτική μας καλό και χρήσιμο είναι να γίνεται ξεκάθαρο και να τονίζεται πως την ευθύνη γι αυτό φέρει αποκλειστικά το Υπουργείου Πολιτισμού και όσοι παίρνουν αποφάσεις για τα θέματα αυτά και όχι αυτοί που το διαχειρίζονται. Κι αν θέλεις την -δυστυχώς, απαισιόδοξη- άποψή μου, με τα σημερινά δεδομένα, δεν νομίζω πως το ΥΠΠΟ θα ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα προβλήματα του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης που αποτελεί ένα μικρό μέρος του Οργανισμού Μουσείων της πόλης. Όσον αφορά την πόλη μας, δίνει περισσότερο βάρος στην καμπάνια καταστροφής των Αρχαίων της Βενιζέλου…
Για μένα, αν θέλουμε να βάλουμε το πρόβλημα στη σωστή του βάση, θα πρέπει: α)να διευκρινίζουμε ο τι με πενιχρά κονδύλια, λειψό προσωπικό και με τα χέρια δεμένα – καθώς οι αποφάσεις παίρνονται στο Υπουργείο Πολιτισμού και μέσα στο όργανο του ενιαίου φορέα MOmus- πραγματικά είναι πολλά αυτά που επιτυγχάνει το υπάρχον προσωπικό υπό τη διεύθυνση της προσωρινής Διευθύντριας (που κατά την άποψή μου όταν προκηρυχθούν οι εκλογές θα έπρεπε να επανεκλεγεί για την εμπειρία, ικανότητα και διεκδικητικότητά της) και β) να συνεχίσουμε να διεκδικούμε απο το ΥΠΠΟ περισσότερα για το Μουσείο Φωτογραφίας της πόλης μας.
Όσον αφορά τις προτάσεις για εκθέσεις και φιλοξενίες καλλιτεχνών (όπως τον εξαίρετο και με πολλές διακρίσεις Άλκη Κωνσταντινίδη που προτείνεις,τον οποίο γνωρίζω και προσωπικά ) αυτές μπορεί να είναι πολλές και αξιόλογες, ωστόσο, κάποιες μπορεί να είναι εφικτές και δεν έχουν προταθεί, άλλες δεν μπορούν για αντικειμενικούς λόγους να πραγματοποιηθούν με τις υπάρχουσες συνθήκες.
Εν τέλει, η δική μου στάση απέναντι στο πρόβλημα, είναι πως πρέπει να στηρίζουμε τις δράσεις του Μουσείου και όχι μόνο να κρίνουμε τις ελλείψεις και όσα δεν γίνονται. Ας μην ξεχνάμε πως η μαζική συμμετοχή μας στα δρώμενα του Μουσείου αποτελεί μοχλό πίεσης για τη διεκδίκηση λύσεων από το Υπουργείο.
Δεν προτίθεμαι να συνεχίσω το διάλογο, ότι είχα να πω το είπα.
Ευχαριστώ, καλή συνέχεια
αόριστες αιχμές δεν αφήνω, ότι έχω να πω το λέω ξεκάθαρα…και εγώ έδωσα το κείμενο σε αρκετούς να το διαβάσουν και δεν είχαν αυτή την αίσθηση που λες…ίσως επειδή υπάρχει στενή σχέση με το Μουσείο να το βλέπεις έτσι και ίσως να μπαίνεις χωρίς λόγο σε μία αμυντική στάση.
το άρθρο όπως αναφέρει και στο τίτλο είναι ότι με την παρούσα κατάσταση που υπάρχει δεν μπορώ να καταλάβω που οδεύει το όλο θέμα και γιατί δεν υπάρχει μόνιμος διευθυντής/τρια και δεν επανδρώνεται σωστά ο οργανισμός, ενώ προσωπικά θεωρώ ότι δεν είμαι ικανοποιημένος από τις φωτογραφικές δράσεις και σε σύγκριση με ότι βλέπω να γίνεται όπως αναφέρω από τον ιδιωτικό τομέα…
από εκεί και πέρα το Μουσείο δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε και αυτό δεν το λέω μόνο εγώ…
Θεωρώ ότι το κράτος θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει να παίζει με το Μουσείο και να δώσει τους πόρους που πρέπει για να γίνει αυτό που θέλουμε.
όσο για την στήριξη του Μουσείου το pttlgr και εγώ την έχουμε προσφέρει πολλές φορές απλόχερα, με την συμμετοχή μας στις δράσεις του και την επικοινωνία προς τα έξω των δράσεων του, αλλά και προτάσεις για να βοηθήσουμε, οπότε συμφωνώ στο ότι πρέπει να στηρίζουμε, διαφωνώ στο ότι θεωρείς ότι “μόνο κρίνουμε τις ελλείψεις και όσα δεν γίνονται”.
όσο για την φράση: “Δεν προτίθεμαι να συνεχίσω το διάλογο, ότι είχα να πω το είπα” η άποψη μου είναι ότι κακώς αποφάσισες να αρχίσεις διάλογο εφόσον δεν θέλεις να τον συνεχίσεις, και αυτή η φράση δείχνει ακριβώς αυτό που γράφω στην αρχή, ότι λόγω της στενής σχέσης με το Μουσείο ίσως να θεωρείς ότι υπάρχουν υπονοούμενα και κάποια επίθεση στο προσωπικό του Μουσείου κτλ.
Καλή συνέχεια!
Γειά και πάλι..!
Επειδή πιστεύω πως, ένας διαδικτυακός διάλογος όταν τραβάει σε μάκρος οι πιθανότητες να δημιουργηθούν παρανοήσεις αυξάνονται και κάπου χάνεται η ουσία, θεώρησα πως καλύτερα να σταματήσουμε εδώ. Ωστόσο, δε γίνεται να μην απαντήσω σ αυτό που μου προσάπτεις.
Το ότι εγώ έχω κάποια σχέση με το Μουσείο θα έλεγα πως στην περίπτωσή μου και του διαλόγου που αναπτύχθηκε μεταξύ μας, είναι πλεονέκτημα καθώς έχω πιο στενή επαφή με το Μουσείο και καλύτερη άποψη για την κατάσταση.
Τελικά κατά τη γνώμη μου, η ουσιαστική διαφωνία μας βρίσκεται στο ο τι στο πρώτο κείμενό σου εκφράζεται μια (δικαιολογημένη) δυσαρέσκεια για την κατάσταση και τα προβλήματα του Μουσείου αλλά (κατ’ εμέ) με έναν τρόπο ασαφή όσον αφορά την ευθύνη γι αυτή την κατάσταση.
Ωστόσο, θα ήθελα να ολοκληρώσουμε αυτή την επικοινωνία μένοντας σε μια φράση από το τελευταίο κείμενό σου στην οποία συμφωνούμε και οι δύο:
” Θεωρώ ότι το κράτος θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει να παίζει με το Μουσείο και να δώσει τους πόρους που πρέπει για να γίνει αυτό που θέλουμε.”
Είμαστε και οι δύο Θεσσαλονικείς, φωτογράφοι και νοιαζόμαστε για το Μουσείο. Ίσως κάποια στιγμή μας δοθεί η ευκαιρία να το συζητήσουμε και από κοντά .
Να΄χεις μια καλή μέρα.
φυσικά θα τα πούμε από κοντά! στο Μουσείο!