Γη, ένας μέρος με άπειρα υπέροχα τοπία που κάθε χρόνο αποτυπώνουν οι φωτογράφοι με τον φακό τους και ο διαγωνισμός International Landscape Photographer of the Year αποκαλύπτει.

Είναι η 7η χρονιά για τον διαγωνισμό International Landscape Photographer of the Year.

Για φέτος μέσα από 3800 συμμετοχές από όλο τον κόσμο, νικητής αναδείχτηκε ο Kelvin Yuen από το Χονγκ Κονγκ.

Είμαι 24 ετών και βγάζω φωτογραφίες για έξι χρόνια από τότε που δανείστηκα την κάμερα του ξαδέλφου μου για μια ημερήσια εκδρομή πεζοπορίας στο Lion Rock Peak. Δεν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος που πήγα, το Lion Rock Peak είναι απλώς ένα βουνό κοντά στο σπίτι μου και δεν το είχα επισκεφτεί ποτέ. Αυτή ήταν επίσης η πρώτη μου φορά πεζοπορίας πάνω από τα σύννεφα και η θέα από την κορυφή με ενέπνευσε πραγματικά. Ερωτεύτηκα τη φύση. Για ένα άτομο σαν εμένα, που μεγάλωσε σε μια πόλη (Χονγκ Κονγκ), αυτός ο περίπατος μου άνοιξε έναν εντελώς νέο κόσμο. Από τότε, έχω περάσει τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο μου στα βουνά, εξερευνώντας την εκπληκτική θέα στη φύση. Και μετά την αποφοίτησή μου από το πανεπιστήμιο το 2018, κατάφερα να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο και να γίνω επαγγελματίας φωτογράφος τοπίου πλήρους απασχόλησης.

Ο Kelvin χρησιμοποιεί μια κάμερα Canon EOS 5D Mark IV για τη φωτογραφία του τοπίου.

Μπορεί να αντιμετωπίσει σκληρές συνθήκες λήψης, όπως εξαιρετικά χαμηλή θερμοκρασία και δυνατή βροχή. Οι περισσότερες από τις ευρυγώνιες εικόνες μου έχουν ληφθεί με φακό Laowa 12mm f2.8, μου αρέσει η παραμορφωμένη προοπτική που δημιουργεί. Χρησιμοποιώ επίσης τον Sigma 14mm f1.8 για νυχτερινή φωτογραφία, καθώς και τους Tamron 15-30mm f2.8 και Tamron 24-70mm f2.8 που καλύπτουν τις περισσότερες από τις απαιτήσεις μου. Θεωρώ ότι η σταθεροποίηση εικόνας και των δύο φακών παρέχει μεγάλη ευελιξία κατά τη λήψη σε συνθήκες όπου είναι δύσκολο να βάλεις ένα τρίποδο. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές χρησιμοποιώ ένα τρίποδο για να διασφαλίσω ότι έχω την καλύτερη ποιότητα εικόνας.

Για πιο μακρινές λήψεις, ο Kelvin χρησιμοποιεί τον ζουμ 70-200mm της Tamron, ο οποίος είναι ελαφρύτερος και μικρότερος από έναν φακό f2.8 του ίδιου εστιακού εύρους, μειώνοντας το βάρος που μεταφέρει κατά την πεζοπορία.

Βγάζω επίσης εναέριες εικόνες με το DJI Mavic 2 Pro. Ο αισθητήρας CMOS παράγει αρχεία υψηλής ποιότητας, ακόμη και σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Μπορεί επίσης να αντιμετωπίσει τις περισσότερες καιρικές συνθήκες, όπως ελαφρά βροχή και χαμηλές θερμοκρασίες.

Κατά τη λήψη μεγάλων εκθέσεων για τη λήψη της κίνησης του νερού ή των σύννεφων, ο Kelvin χρησιμοποιεί φίλτρα ουδέτερης πυκνότητας H&Y (ND 8/64/1000) και μεταφέρει τη φωτογραφική μηχανή και το εξοπλισμό κάμπινγκ του σε σακίδιο πεζοπορίας 35 λίτρων.

Μου αρέσει η υψηλή χωρητικότητα και η ευελιξία του σακιδίου πεζοπορίας, που μου επιτρέπει να συσκευάζω όλα τα πράγματα μου σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ο Kelvin λέει ότι με τα χρόνια, έχει αναπτύξει μια προσωπική ροή εργασίας μετά την λήψη για έλεγχο χρωμάτων και δημιουργία ατμόσφαιρας.

Χρησιμοποιώ το Adobe Camera Raw για να προσαρμόσω τις κύριες ρυθμίσεις του αρχείου μου, όπως τον τόνο και το χρώμα. Στη συνέχεια, μετά από αυτήν την πρόχειρη προσαρμογή, μεταφέρω τη φωτογραφία στο Adobe Photoshop για να διαχειριστώ τις λεπτομέρειες. Χρησιμοποιώ πάντα dodging και burning για να δώσω έμφαση στο πρώτο πλάνο ή το κύριο θέμα, για να ενισχύσω την ελκυστικότητα αυτού που θέλω να παρουσιάσω στη φωτογραφία. Επίσης, τα κάθετα πανοράματα είναι μια από τις αγαπημένες μου τεχνικές, καθώς ορισμένες προοπτικές δεν μπορούν να καταγραφούν σε μία μόνο λήψη.

Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στη φωτογραφία τοπίου είναι ότι μου δίνει την ευκαιρία να καταλάβω τον εαυτό μου. Δουλεύοντας σε εξωτερικούς χώρους, πρέπει να αντιμετωπίσω πολλές συνθήκες – για παράδειγμα, γυρίσματα χωρίς ύπνο, λήψεις μέσα σε μια καταιγίδα, εξερεύνηση περιοχών χωρίς μονοπάτι και ακόμη και αντιμετώπιση ενός αυτοκινήτου που κολλά! Αυτές οι προκλήσεις έχουν βελτιώσει τις δεξιότητές μου στην επίλυση προβλημάτων και μου δίνουν την ευκαιρία να φτάσω σε ένα μέρος που δεν περίμενα ποτέ ότι θα μπορούσα στη ζωή μου.
Στο μέλλον, θα συνεχίσω να δημιουργώ τις διαφορετικές προοπτικές μου, τόσο σε όλο τον κόσμο όσο και εδώ στο σπίτι μου στο Χονγκ Κονγκ. Θέλω να χρησιμοποιήσω το προσωπικό μου στυλ για να δείξω τη φύση του Χονγκ Κονγκ, γιατί δεν είναι μόνο μια πόλη.
Από διαγωνισμούς φωτογραφιών, έχω εστιάσει στον International Landscape Photographer of the Year τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Έχω μελετήσει τα έργα των προηγούμενων νικητών και πιστεύω ότι ο ILPOTY παρουσιάζει τα υψηλότερα πρότυπα φωτογραφίας τοπίου στον κόσμο. Ταιριάζει με αυτό που κάνω – και θέλω επίσης να μάθω πώς η δουλειά μου κρίνεται από πάνελ κριτών υψηλού επιπέδου.

Ο νικητής της International Landscape Photograph of the Year (απονεμήθηκε για μία μόνο εικόνα) είναι ο Kai Hornung από τη Γερμανία.

Ο Kai Hornung είναι ένας Γερμανός φωτογράφος τοπίου που κατάφερε να κάνει το πάθος του και χόμπι της φωτογραφίας σε μια δευτερεύουσα εργασία ως ανεξάρτητος φωτογράφος και καλλιτέχνης.

Ωστόσο, εργάζομαι ως σύμβουλος ανθρώπινου δυναμικού στη χρηματοοικονομική βιομηχανία, έτσι θεωρώ τον εαυτό μου ημι-επαγγελματία φωτογράφο. Ήταν σε ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Ιρλανδία το 2016 όταν άρχισα να ερωτεύομαι τη φωτογράφηση τοπίων. Πριν από αυτό, είχα χρησιμοποιήσει μόνο την κάμερα εδώ και εκεί
για οικογενειακές στιγμές και ταξίδια. Από τότε, έχω ταξιδέψει εκτενώς στην Ευρώπη, προσπαθώντας να καταγράψω την ομορφιά της φύσης και να διαμορφώσω το καλλιτεχνικό μου όραμα.

Ο Κάι λέει ότι δεν είναι γκουρού του εξοπλισμού ή τεχνολογίας και ότι ο εξοπλισμός είναι απλώς ένα μέσο για το αποτέλεσμα.

Χρησιμοποιώ μία Sony a7riii και έναν αριθμό φακών Sony που καλύπτουν από 16mm έως 400mm. Πριν από λίγα χρόνια, θα έλεγα ότι ο 16-35mm f2.8 G Master είναι ο φακός μου, αλλά αυτό έχει αλλάξει στον Sony 100-400mm ή ακόμα και τον 24-105mm. Για νυχτερινή φωτογραφία, χρησιμοποιώ μερικές φορές τον Sigma 14mm f1.8.
Μου αρέσει επίσης να χρησιμοποιώ το DJI Mavic Pro 2 για εναέριες, αλλά βρίσκω όλο και περισσότερους περιορισμούς στη χρήση drone.

Ο Κάι χρησιμοποιεί ένα τρίποδο Sirui W2204 και μία τσάντα f-Stop Ajna. Κάνει την επεξεργασία στο Lightroom για την αρχική μετατροπή και στη συνέχεια πάει στο Photoshop όπου αισθάνεται ότι έχει περισσότερο καλλιτεχνικό έλεγχο.

Μου αρέσει συνήθως να διατηρώ τις εικόνες μου με φυσική αισθητική. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ξοδεύω πολύ χρόνο κατά την επεξεργασία για να σκεφτώ μια εικόνα – γιατί το τι θα κάνω! Η τεχνική μου περιλαμβάνει s dodging και burning, και επιλεκτικές και τοπικές ρυθμίσεις χρώματος και αντίθεσης, συχνά με τη βοήθεια των luminosity masks (τα Lumenzia και Raya Pro είναι χρήσιμα ως plugins εδώ). Η εύρεση της τέλειας περικοπής (crop) είναι επίσης εξαιρετικά σημαντική ενώ βρίσκεστε στο ψηφιακό
σκοτεινό θάλαμο. Η φιλοσοφία μου είναι ότι δεν υπάρχουν περιορισμοί στην καλλιτεχνική έκφραση μέσω της επεξεργασίας. Κάθε τόσο, επεξεργάζομαι εικόνες που αποκαλύπτουν το τοπίο περισσότερο από αυτό που τραβήχτηκε στον αισθητήρα της κάμερας μου. Τούτου λεχθέντος, δεν βρίσκω μεγάλη ικανοποίηση εντελώς στην αλλαγή της εικόνας, όπως αλλαγή ουρανού ή τα κύρια στοιχεία μιας εικόνας. Θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη και γι ‘αυτό χαιρετίζω τη δημιουργική επεξεργασία. Ωστόσο, δεν μου αρέσει η επεξεργασία που εστιάζεται μόνο στα εφέ και στην ψηφιακή κατασκευή. Για μένα, η επεξεργασία πρέπει να εξυπηρετήσει το καλλιτεχνικό μου όραμα και να εκφράσω τα συναισθήματα αυτού που φωτογραφίζω. Διδάσκω στους μαθητές μου ότι αν μια εικόνα χρειάζεται μια μικρή ώθηση σε αντίθεση και χρώμα, ή αρκετές ώρες σε βάθος καλλιτεχνικής εργασίας, ας είναι. Το πόσο κάνεις επεξεργασία δεν έχει σημασία όταν είναι η σωστή ποσότητα. Η φωτογραφία τοπίου συνδυάζει τη χαρά του εξωτερικού χώρου και τη δημιουργικότητά του. Και η δημιουργικότητα είναι ζωτικής σημασίας για μένα. Από τα εφηβικά μου χρόνια, γράφω στίχους και τραγούδια και είμαι σε ροκ συγκροτήματα. Μέσα στα τελευταία τέσσερα χρόνια, η φωτογραφία τοπίου έχει γίνετε η κύρια δημιουργική μου απασχόληση. Μου δίνει την ευκαιρία να επιβραδύνω και να απομακρυνθώ από την ταραχώδη καθημερινή ζωή. Γι ‘αυτό είμαι απίστευτα ευγνώμων.
Τα τελευταία χρόνια άρχισα να στρέφω την προσοχή μου από τις μεγάλες και δραματικές εικόνες, προς τις πιο οικείες και μερικές φορές αφηρημένες σκηνές. Είναι εκεί που εγώ νιώθω ότι μπορώ να βάλω περισσότερα από τη δική μου προσωπική έκφραση. Και είναι πολύ ικανοποιητικό να έχω
εικόνες που είναι πραγματικά δικές μου, εικόνες που ανακάλυψα (ή που με βρήκαν), και όχι μόνο η διαδικασία της λήψης σε διάσημες τοποθεσίες.
Υπάρχουν αμέτρητοι καλλιτέχνες που βρίσκω εξαιρετικά εμπνευσμένους, όπως ο Alex Noriega, ο David Thompson και Hans Strand. Αλλά η έμπνευση δεν προέρχεται μόνο από εικόνες, μπορεί επίσης να είναι η
γραφή του Guy Tal ή ταινίες όπως του Christopher Nolan. Για μένα, η έμπνευση μπορεί επίσηςνα έρθει μέσω μουσικής.
Συμμετέχω σε διαγωνισμούς φωτογραφιών εδώ και εκεί, πάντα με ανάμικτα συναισθήματα γιατί δεν πιστεύω ότι η τέχνη έχει σκοπό να ανταγωνίζεται μεταξύ της. Από την άλλη υπάρχει μια άλλη πλευρά μου με την οποία είμαι περίεργος να δω πώς οι εικόνες μου γίνονται αντιληπτές από τους σπουδαιότερους στον κόσμο. Και δεν μπορώ να αρνηθώ το γεγονός ότι το να βραβευτείς σε έναν από τους πιο σπουδαίους διαγωνισμούς στον κόσμο είναι τεράστιο επίτευγμα για οποιονδήποτε φωτογράφο.
Μέσα στην κοινότητα της φωτογραφίας τοπίου, ο International Landscape Photographer of the Year είναι ο πιο σημαντικός διαγωνισμός φωτογραφιών στον κόσμο. Τιμά την καλλιτεχνική και οπτική προσπάθεια, σε συνδυασμό με την αγάπη για τη φύση, σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλο διαγωνισμό. Όταν κοιτάζω τους οι νικητές του παρελθόντος και τις εικόνες που παίρνουν μια θέση στο βιβλίο με τις 101, αισθάνομαι δέος. Το ότι είχα μια εικόνα στο βιβλίο του περασμένου έτους ήταν, και εξακολουθεί να είναι, μια αληθινή τιμή για μένα.

Ας περάσουμε στην επόμενη σελίδα του άρθρου να δούμε τους νικητές στα ειδικά βραβεία.