Ανακοινώθηκε νικητής του Taylor Wessing Photographic Portrait Prize 2020, του σημαντικού διαγωνισμού πορτραίτου της National Portrait Gallery του Λονδίνου.

Οι βραβευμένες φωτογραφίες και αυτές που επιλέχθηκαν για την έκθεση επιλέχθηκαν μέσα από 5531 υποβολές, 2169 φωτογράφων από εβδομήντα πέντε χώρες.

Επιλέχθηκαν συνολικά πενήντα τέσσερα πορτραίτα από τριάντα επτά καλλιτέχνες. Οι φωτογράφοι ενθαρρύνθηκαν να υποβάλουν έργα ως σειρά εκτός από αυτόνομα πορτρέτα,

Νικήτρια για τον φετινό, 13ο διαγωνισμό, είναι η Alys Tomlinson με το project της Lost Summer, το οποίο ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2020 λίγο πριν το LockDown.

Η σειρά περιλαμβάνει σαράντα τέσσερα πορτραίτα νέων ανθρώπων ντυμένων για να παρακολουθήσουν την πολυαναμενόμενη βραδιά χορού του σχολείου – εκδηλώσεις που δεν μπόρεσαν να πραγματοποιηθούν λόγω της πανδημίας Covid-19.

Η Tomlinson εξηγεί:

Η σχολική χρονιά έληξε απότομα, χωρίς την ευκαιρία να αποχαιρετήσουν τους φίλους τους και τίποτα για να σηματοδοτήσει την περίσταση. Φωτογραφίζω έφηβους που είναι ντυμένοι με αυτό που θα φορούσαν στο χορό.

Η φωτογράφος, που έχει διαρκές ενδιαφέρον για την εξερεύνηση των εφηβικών ετών, ξεκίνησε επικοινωνώντας με οικογένειες στην περιοχή της και συνεργαζόμενη με φίλους φίλων. Δεν σκηνοθέτησε κάτι, τα ρούχα των συμμετεχόντων ήταν αυτά τα οποία είχε προγραμματίσει να φορέσουν το κάθε παιδί για την αποφοίτησή του.

Η Tomlinson δουλεύει με φιλμ σε κάμερα μεγάλου φορμά, πολύ πιο αργή από τις ψηφιακές και αυτό ήταν τελικά ένα σημαντικό μέρος της δημιουργίας των εικόνων:

Πρέπει να είσαι υπομονετικός όταν δουλεύεις με αυτόν τον τρόπο…Και νομίζω ότι η χρήση αυτής της κάμερας αλλάζει τη σχέση που έχεις με το θέμα σου. Πρέπει να αφιερώσεις χρόνο. Πολλοί από τους εφήβους ευχαριστήθηκαν να ακούν για τη διαδικασία λήψης, καθώς δεν είχαν δει μια κάμερα σαν αυτήν στο παρελθόν. Η ελπίδα μου ήταν ότι τους έκανε να νιώσουν ξεχωριστοί για ένα μικρό χρονικό διάστημα”.

Επιπλέον δεν έγινε casting, οπότε η Tomlinson έκανε ένα πορτρέτο για κάθε άτομο που απάντησε στο αίτημά της, προγραμματίζοντας ένα ραντεβού για να το φωτογραφίσει στο σπίτι του χωρίς να ξέρει πραγματικά τι θα έβρισκε.

Όλα τα πορτρέτα τραβήχτηκαν σε εξωτερικούς χώρους και έτσι οι κήποι και τα πάρκα έγιναν τα σκηνικά στα οποία φωτογράφισε το κάθε άτομο. Όταν βλέπεις τα πορτραίτα αυτά ως συνέχεια, αυτά τα φυσικά φόντα γίνονται κάτι σαν ένα σιωπηρό στούντιο, ενοποιώντας οπτικά τη σειρά, επιτρέποντας ταυτόχρονα να αναδύεται η ξεχωριστή προσωπικότητα και το στυλ του κάθε μαθητή.

Αισθάνομαι ότι υπάρχει μια ευπάθεια και θλίψη στα πορτρέτα αλλά και μια ανθεκτικότητα. Αντιπροσωπεύουν μια απώλεια και λαχτάρα, αλλά επίσης αναδεικνύουν κάθε έφηβο ως ένα άτομο που ταξιδεύει σε αυτόν τον μοναδικό χρόνο.

Η Alys Tomlinson σπούδασε φωτογραφία στο Central Saint Martin’s College of Art and Design και έκανε μεταπτυχιακό στο Anthropology of Travel, Tourism and Pilgrimage, στο SOAS του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.

Επιλέχθηκε για την έκθεση Taylor Wessing Photographic Portrait Prize το 2017 και κέρδισε το βραβείο Sony World Photographer of the Year το 2018.

Το έργο της έχει παρουσιαστεί σε πολλές εκθέσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη, ενώ το βιβλίο της, Ex-Voto, είναι το αποκορύφωμα ενός φωτογραφικού ταξιδιού πέντε ετών σε Καθολικούς χώρους προσκυνήματος στην Ιρλανδία, την Πολωνία και τη Γαλλία, το οποίο δημοσιεύθηκε το 2019.

Στη Δεύτερη θέση έχουμε την Lydia Goldblatt με την εικόνα Eden από το project Fugue, στο οποίο εξερευνά την οικειότητα και την απόσταση, με αφορμή το lockdown λόγω του Covid-19 και στην τρίτη θέση την Yolanda Y. Liou με την εικόνα Enam Ewura Adjoa Asiama από το project Thank You For Playing With Me που κάνει σε συνεργασία με τις Enam Ewura Adjoa Asiama και Vanessa Charnell Marshall Russell.

Δείτε όλα τα πορτραίτα που ξεχώρισαν στον φετινό διαγωνισμό και παρουσιάζονται στην online έκθεση εδώ.