Bill Biggart: Ο φωτογράφος που πέθανε την 9/11 του 2001 καταγράφοντας την φρίκη της τρομοκρατίας με τις κάμερες του!
Κάποτε ο Robert Capa είπε “Εάν οι φωτογραφίες σας δεν είναι αρκετά καλές, δεν είστε αρκετά κοντά”.
H φράση αυτή αντηχεί στα αυτιά των φωτορεπόρτερ, πολλές φορές σαν ευαγγέλιο.
Βέβαια το να είσαι κοντά στην “δράση” είναι βέβαιο ότι θα σε βάλει σε κίνδυνο, ορισμένες φορές θανάσιμο.
Αυτή είναι η ιστορία του φωτορεπόρτερ Bill Biggart, του φωτογράφου που έχασε την ζωή του στις 9 Σεπτεμβρίου του 2001 καλύπτοντας την τρομοκρατική επίθεση στους δίδυμους πύργους του World Trade Center.
H Petapixel μας περιγράφει τα γεγονότα της συγκλονιστικής εκείνης ημέρας:
Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό της Τρίτης 11η Σεπτεμβρίου 2001. Ο Μπιλ Μπιγκάρ και η σύζυγός του Γουέντι Ντόρεμους είχαν βγάλει βόλτα τα σκυλιά τους στο κέντρο του Μανχάταν.
Στις 8:45 π.μ., το ζευγάρι παρατήρησε σύννεφα γκρίζου καπνού που σχηματίζονταν στον καταγάλανο ορίζοντα της Νέας Υόρκης. Ένας οδηγός ταξί ενημέρωσε το ζευγάρι ότι ένα αεροπλάνο είχε πέσει στο World Trade Center. Ο Biggart, ένας έμπειρος φωτορεπόρτερ, διέκοψε τον γαλήνιο περίπατο και επέστρεψε γρήγορα στο διαμέρισμά του.
Πήρε την Canon EOS D30 κάμερα του και τις δύο Canon EOS-1Ns, μια τσάντα Domke και έξι ρολά φιλμ Fujifilm Sensia 35mm.
H ψηφιακή κάμερα D30 των 3,000 δολαρίων με ανάλυση 3,1 megapixel, είχε κυκλοφορήσει το 2000 και ήταν η πρώτη DSLR που μπόρεσε να αγοράσει ο Biggart. Οι δύο φιλμάτες κάμερες EOS-1N ήταν επαγγελματικές φωτογραφικές μηχανές με φιλμ που διέθετε και τις οποίες είχε μαζί του από τα μέσα της δεκαετίας του 1990.
Πέρνοντας τον εξοπλισμό του, ο φωτορεπόρτερ ξεκίνησε τη διαδρομή των δύο μιλίων, συνολικά εικοσιπέντε τετράγωνα, προς την καταστροφή από την οποία διέφυγαν όλοι γύρω του.
Τράβηξε φιλμ και ψηφιακές εικόνες, με τις κάμερες να ταλαντεύονταν από τους ώμους του.
Ο Biggart τραβούσε πλέον έγχρωμες εικόνες φεύγοντας από το ασπρόμαυρο φιλμ που χρησιμοποιούσε.
Στις 9:03 π.μ., ενώ περπατούσε παρατήρησε ένα αεροπλάνο να χτυπάει στον Νότιο Πύργο. Σήκωσε την ψηφιακή D30, πιθανότατα με τον φακό 80-200mm, και κατέγραψε την λαμπρή πορτοκαλί και κόκκινη έκρηξη μέσα στον πύργο.
Συνέχισε να πλησιάζει στους δίδυμους πύργους παρόλες τις προειδοποιήσεις από τους πυροσβέστες και αστυνομικούς για τον κίνδυνο που υπήρχε.
Στις 9:59 π.μ., ο Biggart κατέγραψε τον Νότιο Πύργο να διαλύεται καθώς κατέρρευσε, καλύπτοντας τον με σκόνη και συντρίμμια. Συνέχισε να φωτογραφίζει λαμβάνοντας αρκετά καρέ του Βόρειου Πύργου που στεκόταν ακόμα, ανάμεσα στα ερείπια του Νότου. Τότε ξεκίνησε να καταγράφει και τις προσπάθειες των διασωστών, αγνοώντας τον Βόρειο Πύργο.
Κάποια στιγμή το τηλέφωνο του χτύπησε και ενημέρωσε την γυναίκα του ότι ήταν καλά και ήταν μαζί με τους πυροσβέστες. Της είπε ότι θα την συναντούσε στο στούντιο σε 20 λεπτά. Φαίνεται όμως ότι ο Biggart απορροφήθηκε από τα γεγονότα και συνέχισε να φωτογραφίζει.
Ο Bolivar Arellano, ένας φωτογράφος της New York Post που κάλυπτε επίσης το τρομερό γεγονός, είδε τον συνάδελφο του στο πεδίο. Ο Arellano δήλωσε ότι ο Biggart ήταν πιο κοντά στους πύργους από οποιονδήποτε άλλο φωτογράφο, και στην πραγματικότητα, πιο κοντά από πολλούς πυροσβέστες.
Στις 10:28:22 π.μ., ο Βόρειος Πύργος άρχισε να καταρρέει. Στις 10:28:24 ο Biggart είχε κάνει μία λήψη που απεικονίζει τα ερείπια του Νότιου Πύργου και το κάτω μέρος του Βόρειου Πύργου. Λίγα δέκατα του δευτερολέπτου μετά τα συντρίμμια του Βόρειου Πύργου τον καταπλάκωσαν.
Η γυναίκα του άρχισε να τον αναζητεί στα νοσοκομεία, ενώ άλλοι φωτογράφοι μοιράστηκαν στους λογαριασμούς τους το πού είδαν τελευταία φορά τον Biggart.
Τέσσερις ημέρες πέρασαν μέχρι να εντοπιστεί το άψυχο σώμα του φωτογράφου στα ερείπια του Βόρειου Πύργου.
Ο φίλος και συνάδελφος, φωτογράφος Chip East επιφορτίστηκε με την δύσκολη αποστολή ανάκτησης φωτογραφιών από τις κάμερες του Biggart.
Οι φακοί είχαν διαλυθεί και τα καπάκια του φιλμ στις δύο κάμερες είχαν σχιστεί εκθέτοντας στο φως δύο φιλμ που ήταν μέσα τους και διαγράφοντας τις τελευταίες λήψεις του Biggart. Τα άλλα τέσσερα ρολά φιλμ που είχε πάνω του είχαν παραμορφωθεί άσχημα, γεμίζοντας με φως αρκετά καρέ.
Από τις περίπου 144 πιθανές φωτογραφίες που υπήρχαν στα φιλμ μόνο μια χούφτα επέζησε.
Από την άλλη η κάρτα μνήμης εντός της Canon D30 ήταν ασφαλής μέσα στο σώμα της κάμερας.
Όταν ο Chip έβαλε την κάρτα στον αναγνώστη του, δεν συνέβη τίποτα. Επανεκκίνησε τον υπολογιστή του και ως εκ θαύματος, η κάρτα δούλεψε και απέδωσε το πολύτιμο περιεχόμενό της. 154 πλήρη αρχεία, με ακριβείς χρονικές σημάνσεις. Η τελευταία φωτογραφία του Biggart, ήταν αυτή που τραβήχτηκε στις 10:28:24, καταγράφοντας τα ερείπια του Νότιου Πύργου και εμφανίστηκε σε αμέτρητες δημοσιεύσεις. Επιπλέον εκτέθηκε στο Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας της Νέας Υόρκης και στη συνέχεια στο Εθνικό Μουσείο Αμερικανικής Ιστορίας το 2002 μαζί με τον εξοπλισμό και τα αντικείμενα του φωτογράφου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι οι φωτορεπόρτερ βρίσκονται στα πιο δύσκολα σημεία και γεγονότα για να καταγράψουν με τον φακό τους το τι γίνεται ώστε να ενημερωθούμε και αυτό το κάνουν με μεγάλο κίνδυνο για τον εαυτό τους.
