Η αλήθεια είναι ότι ορισμένοι άνθρωποι σε μερικές κοινωνίες περνάνε το δικό τους μεσαίωνα, σε εξοργιστικό σημείο.

Βέβαια για να πούμε την αλήθεια και οι κοινωνίες της Ευρώπης έχουν περάσει από τα συγκεκριμένα στάδια, όπως και η ελληνική, εποχές κατά τις οποίες ένα φιλί σε δημόσιο χώρο ξεσήκωνε την κατακραυγή του κόσμου και όχι μόνο.

Έτσι μόνο οργή μπορεί να προκαλεί το γεγονός ότι ο φωτογράφος Jibon Ahmed δέχτηκε επίθεση και απολύθηκε από την εργασία του, γιατί δημοσίευσε μία φωτογραφία ενός ζευγαριού να φιλιέται στην βροχή, κάπου στο Μπαγκλαντές.

O Ahmed, ο οποίος εργαζόταν ως φωτορεπόρτερ στο Purboposhchimbd, δεν μπόρεσε να πάρει την άδεια του συντάκτη του για να δημοσιεύσει την συγκεκριμένη φωτογραφία και αντί αυτού την μοιράστηκε στα κοινωνικά του δίκτυα.

Διάφοροι συντηρητικοί “άνθρωποι” στο Μπαγκλαντές φαίνεται ότι δεν δέχονται μία απλή κίνηση αγάπης και στοργής σε δημόσια θέα και ο Jibon δέχτηκε αρκετά αρνητικά σχόλια. Μερικοί φτάσανε μέχρι το σημείο να πουν ότι η φωτογραφία προωθεί τον βιασμό και την παρενόχληση των γυναικών.

Κάποιος (προφανώς προβληματικός άνθρωπος) σχολίασε: Οι εραστές γίνονται όλο και πιο προκλητικοί μέρα με την ημέρα. Νωρίτερα αυτά τα πράγματα γινόταν μυστικά. Τώρα το κάνουν στο φως της ημέρας. Η ημέρα που θα κάνουν σεξ σε δημόσιους χώρους δεν είναι πολύ μακριά.”

Όπως δήλωσε ο φωτογράφος στο News18 “Μια εικόνα είναι υποκειμενική και ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει όπως θέλει, δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό, ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο να κοιτάζει τα πράγματα, για μερικούς είναι αγάπη σε άλλους είναι άσεμνο”.

Επιπλέον μία ομάδα δημοσιογράφων και φωτογράφων επιτέθηκε στον Ahmed και όπως αναφέρεται όχι μόνο φραστικά.

Ο Ahmed δήλωσε “Δεν μου έδωσαν κανένα λόγο για την επίθεση, δεν έκανα καμία νομική ενέργεια γιατί είναι συνάδελφοί μου και πρέπει να συνεργαστώ με τους ίδιους ανθρώπους στο μέλλον”, προσθέτοντας ότι στο Μπαγκλαντές μια παρατεταμένη και δημόσια δικαστική μάχη για θέματα ηθικής απλά θα βλάψει τη δουλειά του.

Ο φωτορεπόρτερ εκτός της επίθεσης, απολύθηκε και από την δουλειά του και όπως γράφει φοβάται για τον εαυτό του. “Και σε αυτή την περίπτωση, το γραφείο δεν μου έδωσε κανέναν ακριβή λόγο για την απόλυση. Απλά μου είπαν ότι δεν μπορώ να δουλέψω εκεί πια”.

Στο Μπαγκλαντές υπάρχει θέμα με την συντηρητική πλευρά της κοινωνίας η οποία θέτει πολλές φορές θέματα ηθικής, με πιο πρόσφατο το παράδειγμα ξυλοδαρμού φοιτητών στο Πανεπιστήμιο της Dhaka γιατί περπατούσαν με πιασμένα τα χέρια αλλά και την απόφαση των Πανεπιστημιακών αρχών να απαγορέψουν την είσοδο ξένων στο χώρο του Πανεπιστημίου.

Φυσικά μιλάμε για σκοταδισμό.