Ο Brian Duffy(15 Ιουνίου 1933 – 31 Μαΐου 2010) ήταν ένας από τους διασημότερους Βρετανούς φωτογράφους των ’60 και ’70.

Γεννημένος από Ιρλανδούς γονείς στο Λονδίνο, η παιδική του ηλικία ήταν αρκετά δύσκολη και μετά πολλές περιπέτειες, λόγω της συμπεριφοράς του, καταλήγει στην σχολή καλών τεχνών St. Martins.  Εκεί ενώ στην αρχή προσανατολίζεται στην ζωγραφική τελικά καταλήγει να σπουδάζει σχέδιο ρούχων.

Αν και στην αρχή για λίγο καιρό δουλεύει ως σχεδιαστής ρούχων, το 1955 αρχίζει να εργάζεται ως φωτογράφος μόδας για το περιοδικό Harper’s Bazaar, ενώ το 1957 προσεγγίζει το βρετανικό Vogue όπου τελικά θα εργαστεί μέχρι το 1963.

Μαζί με τους φωτογράφους David Bailey και Terence Donova δημιουργούν μία ισχυρή τριάδα φωτογράφων, γνωστοί ως οι “Terrible Three”, που κατά πολλούς επηρεάζουν το κίνημα στην μόδα “Swinging London”.

Εργάστηκε για πασίγνωστα περιοδικά και εφημερίδες όπως τα Glamour, Esquire, Town Magazine, Queen Magazine, The Observer, The Times, The Daily Telegraph και το Γαλλικό Elle.  Ήταν ο δημιουργός εξώφυλλων μουσικών άλμπουμ, όπως το Aladdin Sane του David Bowie, ενώ δούλεψε με μεγάλη επιτυχία και στην διαφήμιση.  Ξεχωρίζουν οι φωτογραφίσεις του για το ημερολόγιο της Pirelli το 1965 και το 1973.  Τέλος δημιούργησε το δικό του studio παραγωγής ταινιών και συμμετείχε στην παραγωγή δύο ταινιών : Only When I Larf (1968) και Oh! What a Lovely War (1969).

Το 1979 αιφνιδίως ο Duffy αποφασίζει να εγκαταλείψει την φωτογραφία, καίγοντας μάλιστα αρκετά από τα αρνητικά του στην αυλή του σπιτιού του.

Το 2009 ο γιός του Duffy, Chris,  αποφασίζει να δραστηριοποιηθεί ώστε το έργο του πατέρα του να έρθει στην επιφάνεια.  Είναι η ευκαιρία για τον Duffy να φωτογραφίσει για τελευταία φορά στην ζωή του, ξανά-φωτογραφίζοντας ανθρώπους που είχε φωτογραφίσει τις δεκαετίες του ’60 και του ΄70.  Έτσι δημιουργείται το ντοκιμαντέρ του BBC, The Man Who Shot the 60s (ο άνθρωπος που φωτογράφισε την δεκαετία των ΄60).  Με τον ίδιο τον Duffy και πολλούς πρωταγωνιστές στην ζωή του, όπως τον φίλο του και φωτογράφο David Bailey, να μας μιλάνε για την εποχή που ήταν στο ζενίθ της καριέρας του, το ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε το 2010 αποτελεί την μαρτυρία μίας άλλης εποχής όπου οι φωτογράφοι ήταν οι πρωταγωνιστές.