The Guardian: Φωτογράφος της χρονιάς ο Hector Retamal του AFP!
Ο Hector Retamal του Agence France-Presse (AFP) επιλέχθηκε από τον The Guardian ως ο φωτογράφος της χρονιάς.
Ο Χιλιανός φωτογράφος με έδρα τη Σαγκάη επιλέχθηκε για την κάλυψη της κρίσης της Γουχάν, της πόλης όπου εντοπίστηκαν οι πρώτες περιπτώσεις του Covid-19.
Ο Retamal ταξίδεψε στην κινεζική μεγαλούπολη όλο το 2020, τεκμηριώνοντας και την πρόσφατη επιστροφή των κατοίκων σε κανονικούς ρυθμούς.
Ο Retamal έφτασε στην Γουχάν στις 23 Ιανουαρίου 2020, λίγες ώρες πριν από το lockdown της πόλης. Με τον δημοσιογράφο Sébastien Ricci και τον εικονολήπτη Leo Ramirez, για οκτώ ημέρες ήταν η μόνη ομάδα στη σφραγισμένη πόλη που εκπροσωπούσαν ένας διεθνή πρακτορείο. Οι δρόμοι ήταν έρημοι, οι κάτοικοι περιορίστηκαν στα σπίτια τους και τα νοσοκομεία ήταν γεμάτα. Οι εικόνες της ομάδας πρόσφεραν μια γεύση από την κρίση υγείας που ακολούθησε, αφήνοντας νεκρούς 1,6 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
O Retamal μίλησε σχετικά με την εμπειρία του στην Γουχάν στον The Guardian.
Όταν ξεκίνησαν όλα, στα μέσα Ιανουαρίου, ήμουν στη Σαγκάη και είχα συγγενείς από τη Χιλή – τη μητέρα μου, την ξαδερφη μου και τον αρραβωνιαστικό της – οι οποίοι με επισκέφτηκαν. Θυμάμαι να ανησυχώ λίγο για αυτόν τον μυστηριώδη ιό. Στην αρχή το κύριο μέλημά μου ήταν αν θα μπορούσαν να φύγουν από την Κίνα για να φτάσουν στο σπίτι.
Τότε οι μάσκες άρχισαν να εμφανίζονται στο δρόμο. Είναι συνηθισμένο να βλέπουμε κάποια άτομα να τις φορούν, αλλά πλέον είχε διαδοθεί. Μπορούσα να αισθανθώ τον φόβο στον αέρα.
Μέσα σε λίγες μέρες, ήξερα ότι θα ήταν μια μεγάλη ιστορία. Στις 22 Ιανουαρίου, το AFP αποφάσισε να στείλει μια ομάδα στο Γουχάν, μια μέρα πριν γίνει η πρώτη πόλη στον κόσμο που θα τεθεί σε lockdown. Την επόμενη μέρα, θυμάμαι πώς με κάλεσαν τα αφεντικά μου, έχοντας δεύτερες σκέψεις. Ανησυχούσαν. Θα παγιδευόμουν στην Γουχάν; Θα εκτιθόμουν σε υπερβολικό κίνδυνο; Επέμεινα να πάω. Τους υπενθύμισα ότι είχα ήδη καλύψει μια επιδημία χολέρας στην Αϊτή. Στο τρένο υψηλής ταχύτητας προς τη Γουχάν, συνάντησα μια γυναίκα που επέμεινε να μην πάω. Είπε ότι η πόλη είχε γίνει πολύ επικίνδυνη και μου μου μίλησε αρκετές φορές για να με πείσει να επιστρέψω στη Σαγκάη.
Πραγματικά κατάλαβα τη σοβαρότητα της κατάστασης όταν, μετά από τέσσερις ώρες, το τρένο έφτασε στη Γουχάν. Σχεδόν κανείς δεν κατέβηκε εκεί. Δεν μας περιμένουν ταξί έξω. Και οι λίγοι επιβάτες που έβλεπα περιπλανιόντουσαν γύρω από το σταθμό και έμοιαζαν χαμένοι.
Βγήκα σε μια πόλη-φάντασμα. Ο φόβος είχε κυριαρχήσει στους κατοίκους της Γουχάν. Μερικά ξενοδοχεία δεν δεχόταν ξένους. Τελικά, αυτό που βρήκα ήταν τέλειο για ένα φωτογράφο: έβλεπε σε ένα πάρκο, κοντά στον ποταμό Yangtze. Η θέα από το παράθυρο του δωματίου μου ήταν απλώς εκπληκτική: τα πάντα – δρόμοι, πάρκα, ποτάμι – ήταν άδεια.
Συνεργάστηκα με τον εικονολήπτη βίντεο Leo Ramirez και τον δημοσιογράφο Sébastien Ricci, που είχαν φτάσει από το γραφείο του AFP στο Πεκίνο. Στους δρόμους, οι αστυνομικοί μας σταματούσαν και θα μας έλεγαν να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας.
«Είναι επικίνδυνο να είσαι στο δρόμο», μας εξηγούσαν. Υπήρχε φόβος στον αέρα. Είδα ανθρώπους να κλείνουν τα σπίτια τους, κοιτάζοντας έξω από τα παράθυρά τους. Σε δύο ώρες περπατώντας στην πόλη, πρέπει να είχα δει μόνο τέσσερα ή πέντε άλλα άτομα, σε εξωτερικούς χώρους.
Το σοκ ήταν δυνατό όταν πήγαμε να επισκεφτούμε τα νοσοκομεία.
Οι άνθρωποι περίμεναν στην ουρά μέσα και έξω, κάποιοι κάθονταν σε σκαμνιά. Αυτό που ήταν ακόμα πιο ασυνήθιστο ήταν ότι άνθρωποι ήρθαν να με πάρουν από χέρι, ζητώντας μου να έρθω να δω. Ήθελαν να μου δείξουν τι συνέβαινε. Αυτό δεν συμβαίνει συνήθως στην Κίνα. Ήμουν διστακτικός στο να τους ακολουθήσω σε περίπτωση που οι φρουροί ασφαλείας με έβλεπαν και καλούσαν την αστυνομία. Ωστόσο, μπήκα μέσα και έτσι είδα πόσο δύσκολη ήταν η κατάσταση.
Φύγαμε στις 31 Ιανουαρίου χρησιμοποιώντας τη μόνη δυνατή διέξοδο: μια γαλλική πτήση που, με άλλα 251 άτομα. Στη συνέχεια, έμεινα σε καραντίνα για δύο εβδομάδες κοντά στη Μασσαλία, σε ένα θέρετρο στις ακτές της Μεσογείου.
Δες την εβδομαδιαία μας φωτογραφική εκπομπή Angle of View στο YouTube ή άκουσε την ως Podcast σε Spotify, Google ή Apple!
Μια από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες είναι προφανώς η εικόνα του ξαπλωμένου νεκρού άντρα. Ο συνάδελφός μου εικονολήπτης Leo Ramirez και εγώ είδαμε αυτόν τον άνδρα ακριβώς οκτώ ημέρες μετά την άφιξή μας, στις 30 Ιανουαρίου. Ο άντρας βρισκόταν στο δρόμο, λίγα μέτρα μακριά από το νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού. Ήταν νεκρός. Δύο πολύ φοβισμένες γυναίκες μας φώναξαν. Στη συνέχεια, δύο ακόμη άτομα ήρθαν. Φώναξαν. Κανείς δεν ήθελε να πλησιάσει πολύ. Ένας από αυτούς πλησίασε και στη συνέχεια γύρισε πίσω, φαινόταν φοβισμένος. Είδαμε μια γυναίκα να τρέχει μακριά φοβισμένη και να δείχνει μια γωνιά του δρόμου με το χέρι της. Φώναζε. Δεν είχαμε δει ποτέ μια τέτοια σκηνή και ήταν τόσο εντυπωσιακό ώστε να καλέσουμε τον δημοσιογράφο Sébastien Ricci. Ήρθε και προσπάθησε να ανακαλύψει τι είχε συμβεί σε αυτόν τον άντρα. Ποτέ δεν ανακαλύψαμε από τι πέθανε, αν και προσπαθήσαμε. Το σώμα του βρισκόταν στο έδαφος για ώρες πριν έρθουν να το πάρουν. Η εικόνα του σώματος και η αναταραχή γύρω του ήρθε για να συμβολίσει την κρίση Covid-19.
Διαβάστε όλη την συνέντευξη του Hector Retamal και δείτε φωτογραφίες του εδώ.
Πριν φύγετε δείτε
- Κινεζικό δικαστήριο αποφάσισε ότι οι AI εικόνες έχουν προστασία πνευματικών δικαιωμάτων!
- Δορυφόρος φωτογράφισε το Blue Ghost στη Σελήνη!
- Western Digital: Ανακοίνωσε έναν νέο σκληρό δίσκο WD Red Pro με χωρητικότητα 26TB!
- Nextorage: Αποκάλυψε τις πρώτες στον κόσμο κάρτες CFexpress Type-A με πιστοποίηση VPG800!
- TikTok: Θα μπλοκάρει τη χρήση από τους εφήβους μετά τις 10 το βράδυ!
- Κυκλοφόρησε ο νέος φακός 7Artisans 27mm f/2.8 για Fujifilm X!
